فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورنظارت بی سیم بر افراد و اشیاء : آینده ی شبکه ی اجتماعی
اگر شما نیازمند اطلاعاتی باشید، اینترنت منابع ارزشمندی در اختیارتان قرار می دهد. اما اگر به دنبال شخص یا چیز خاصی باشید، یک رایانه چندان کمکی نمی کند. این امر احتمالا به زودی تغییر خواهد کرد. برچسب های الکترونیکی، نوید ایجاد چیزی را می دهند که برخی آن را "اینترنت چیزها" می نامند، که در آن چیزها و افراد از طریق یک شبکه ی مجازی به یکدیگر متصل هستند.
به گزارش خبرگزاری برق، الکترونیک و کامپیوتر ایران (الکترونیوز) و به نقل از ساینس دیلی، برای مشاهده ی آنچه جهان آینده شبیه به آن خواهد بود، یک پروژه ی آزمایشی با حضور گروه های زیادی از داوطلبان در ساختمان کامپیوتر دانشگاه واشنگتن گام بعدی را در راستای شبکه ی اجتماعی بر می دارد، که در آن افراد و اشیاء در یک محیط بسته بصورت بی سیم تحت نظارت قرار می گیرند. در این طرح که از ماه مارس آغاز خواهد شد، دانشجویان، مهندسین و کارمندان داوطلب، برچسب های الکترونیکی را بر روی لباس ها و وسایل شخصی خود خواهند پوشید که موقعیت آن ها را از هر پنج ثانیه در سراسر ساختمان پنج طبقه ردیابی خواهد کرد. اطلاعات بدست آمده در دیتابیسی ذخیره شده و در صفحات وب مخصوصی انتشار خواهد یافت تا در ابزارهای مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. این پروژه یکی از گسترده ترین آزمایشاتی است که در یک مجموعه ی اجتماعی به برچسب های بی سیم نظر دارد.
به گفته ی ماگدا بالازینسکا، مدیر پروژه و استادیار مهندسی کامپیوتر دانشگاه واشنگتن، پروژه ی اکوسیستم RFID در نظر دارد جهانی خلق کند که بسیاری از کارشناسان تکنولوژی وقوع آن را در مقابل دیدگان خود شاهدند. این پروژه کاربرد برچسب های شناسائی هویت رادیو فرکانسی یا RFID را در یک محیط اجتماعی مورد بررسی قرار می دهد. گروه مسئول حدود 200 آنتن در مرکز پال آلن مهندسی و علم کامپیوتر نصب کرده اند. اوایل ماه آینده محققین شروع به استخدام 50 داوطلب از بین 400 نفری خواهند کرد که بطور مداوم از این ساختمان استفاده می کنند.
بالازینسکا گفت: "هدف ما این است که بفهمیم چه مزایایی از این تکنولوژی می توانیم بدست آوریم و در عین حال چگونه می توانیم حریم خصوصی افراد را حفظ کنیم. ما می خواهیم تصوری از موضوعاتی بیابیم که در صورت محقق شدن این سیستم ها، جهان با آن ها دست به گریبان خواهد بود."
تجارت های بسیاری پیش از این از برچسب های RFID برای ردیابی محصولات خود استفاده می کردند. هم اکنون این ابزار به نواحی دیگر قدم گذاشته است. برخی از آژانس های ترانزیت از برچسب های رادیویی در عبور و مرور اتوبوس ها و قطارها بهره می برند. گذرنامه های جدید امریکا از این برچسب ها استفاده می کنند. کارشناسان تکنولوژی پیش بینی می نمایند که برچسب های RFID به زودی در دستگاه های مصرف کننده همچون تلفن های همراه، رایانه های قابل حمل، و دستگاه های پخش موسیقی بکار گرفته خواهند شد.
هر برچسب، که کمی شبیه به یک کارت اعتباری نازک و قابل انعطاف است، حدود 20 سنت هزینه ی تولید دارد. یک کارت خوان ویژه می تواند کارت را از درون هر مانع غیر فلزی و از حداکثر فاصله ی 30 فوت، بسته به نوع برچسب، اسکن کند. برچسب های RFID چیپ های رایانه ای کوچکی هستند که نسبت به بارکد اطلاعات بیشتری را در بر می گیرند. همچنین، شما می توانید روی یک برچسب RFID بنویسید، به این معنی که سیگنال نه تنها می تواند آن را شناسائی کند بلکه اینکه به چه گروهی تعلق دارد، کی برای آخرین بار دیده شده است، و اطلاعات دیگری قابل نوشتن است.
این تکنولوژی پیش از این کارائی خود را در ردیابی کالاها نشان داده است. یک تولیدکننده می تواند ماشین حمل نان های همبرگر را شناسائی کرده، بداند از کدام کارخانه آمده، چه زمانی عرضه شده است و دمای آن در طول حمل چگونه بوده است.اعضای پرسنلی ساختمان کامپیوتر دانشگاه واشنگتن قبلا درخواست شرکت در این تحقیق را کرده بودند چرا که قادر خواهند بود تجهیزات خود را هنگامی که در ساختمان جا به جا می شوند، ردیابی نمایند.
اما این تکنولوژی برای مردم سوالاتی ایجاد می کند. یک کارت RFID می تواند از فاصله ی دور و بدون اطلاع پوشنده ی آن خوانده شود. دیتابیس های مربوطه گستره ی عظیمی از اطلاعات را بایگانی می کنند.
گائتانو بوریئلو گفت: "اگر کارت خوان های RFID همه جا بودند، و هر چیزی برچسب RFID داشت چه می شد؟ مزایا و معایب آن چیست؟ با آن همه داده چه کار می کردید؟" استاد علوم رایانه ی دانشگاه واشنگتن افزود: "در [دانشکده] علوم رایانه، سعی ما بر این است که جهان آینده ای خلق نمائیم که هنوز بوجود نیامده است. ما تمایل داریم به جای حدس و گمان به تجربه ای در این باره دست یابیم."
هر یک از شرکت کنندگان قادر خواهند بود که خود این موضوع را کنترل نمایند که چه کسی می تواند داده ی او را مشاهده نماید، و نیز می تواند هر داده ای را پاک نماید یا هر زمانی بدون هیچ گونه توضیح و جریمه ای از این تحقیق خاج شود. محققین همچنین خاطر نشان کردند که هیچ برچسب خوانی نزدیک حمام ها یا غذاخوری ها نصب نشده است، چرا که این ها به عنوان فضاهای شخصی در نظر گرفته می شوند.
داوطلبان تحقیق به طور متناوب مورد مصاحبه قرار خواهند گرفت. محققین هم جوانب مثبت، مانند ردیابی وسایل گم شده تا محل ملاقات دوستان شما برای نوشیدن یک قهوه، و هم جوانب منفی مانند از دست رفتن حریم شخصی را ارزیابی خواهند کرد.
اعضای تحقیق، این سیستم را بر روی خودشان آزمایش کرده اند. در طول سال گذشته، تمام 10 عضو گروه برچسب ها را بر روی گردن خود پوشیده و آن ها را روی برخی از وسایل مخصوص خود قرار داده اند. بالازینسکا این سیستم را بر روی خود سوار کرده است، در نتیجه هرچند او دانشجویان خود را نمی بیند اما به آن ها اجازه می دهد تا به داده های او دسترسی داشته باشند. دانشجویان گه گاه از اخطارهایی برای دسترسی به استادشان در بیرون از ساختمان استفاده می کنند. بسیاری از اعضاء گروه در مورد استفاده از دیتابیس برای یافتن وسایل گم شده ی خود گزارش هایی دادند.
در این تحقیق از ابزار Google Calendar به عنوان یک ابتکار استفاده شده است. شرکت کنندگان در این تحقیق می توانند سیستم را به گونه ای تنظیم نمایند که بطور همزمان فعالیت های آن ها بر روی تقویم تحت وب آن ها ثبت شود، کارهایی مانند زمان رسیدن به سر کار، ملاقات ها یا زمان ناهار.
ابزار دیگر یک دوست یاب است، که RFIDer نامیده شده است. این ابزار هشدارهایی به ایمیل یا تلفن همراه شرکت کنندگان ارسال می نماید که زمان حضور دوستانشان را در مکان های مخصوصی اطلاع می دهد. با RFIDer ، هر کابری قادر است تعیین کند که چه کسی می تواند داده های او را ببیند. آن ها می توانند تنظیمات را در هر زمانی تغییر دهند و هر زمان که نخواهند پیدا شوند، به دلخواه آن را خاموش نمایند. این سیستم متصل به Twitter می باشد، یک وبلاگ آنلاین که به مردم امکان می دهد در مورد مکان های که هستند بطور آنلاین مطلبی پست کنند.
محققین همچنین در حال بهبود نحوه ی تشکیل دیتابیس ها هستند تا امکان جستجو و تفسیر اطلاعات با وجود سیل عظیم داده هایی که روانه می شود، امکان پذیر باشد.
یکی از نقاط بحرانی این تحقیق استخراج اطلاعات از داده های ناقص می باشد. فلزات می توانند سیگنال RFID را از بین برده و استفاده از این داده ها برای تشخیص مکان واقعی افراد را با مشکل روبرو نمایند. به گفته ی بالازینسکا، آن ها سعی دارند با استفاده از این سیستم یک محیط کنترل شده بوجود آورند و عموم را در مورد موضوعاتی که ممکن است روی دهد، آگاه سازند.
سرمایه گذاری این پروژه توسط بنیاد ملی علوم، تحقیقات مایکروسافت و کالج مهندسی دانشگاه واشنگتن انجام گشته است.
آیا این پروژه و جهانی که برای آینده ی بشریت خلق خواهد کرد، به نفع بشریت تمام خواهد گشت یا بیش از پیش حریم شخصی افراد را تحت تاثیر قرار خواهد داد؟
