فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورGPS در خدمت تیراندازان/ کمانداران داوران مسابقات جهانی بودند
| فینال چهل و پنجمین دوره مسابقات تیراندازی با کمان قهرمانی جهان در شرایطی برگزار شد که تا این زمان شاهد قضاوت خود کمانداران درمسابقات جهانی توسط سیستم های پیشرفته GPS بودیم. | |
به گزارش خبرنگار مهر، هرچند در رقابت های قهرمانی تیروکمان جهان در آلمان و جام های جهانی دو سال گذشته نیز شاهد محاسبه امتیازات از طریق سیستم GPS بوده ایم اما قضاوت این دوره از مسابقات در کنار تمامی نظم و ترتیب و سیستم های متنوع الکترونیکی که کره ای ها برای مسابقات در نظر گرفته بودند از نکات جالب مسابقات بود. از ابتدای مسابقات تا پایان مراحل حذفی انفرادی و تیمی، تیراندازان خود داوری مسابقه را برعهده داشتند و تنها داوران ناظر بر عملکرد آنها بودند تا مشکلی پیش نیاید البته این سیستم در ایران نیز به نوعی دستی اجرا می شود. در دور مقدماتی هر سه تیرانداز بعد از زدن سه تیر خود به سمت سیبل ها حرکت کرده ، یکی امتیازات را می خواند، یکی دستی می نوشت و یکی بر صفحه ای دیجیتال با سیستم GPS که به شکل سیبل تیروکمان است با کمک یک قلم الکترونیکی امتیازات را محاسبه می کرد. بدین ترتیب در کمتر از 10 ثانیه تمامی امتیازات در اختیار سر داور مسابقه قرار گرفته و بر روی تلویزیون بزرگ استادیوم بزرگ مونسو در اولسان کره به نمایش در می آمد. در فاصله هر 50 متر نیز یک صفحه بزرگ اسکوبورد برای نمایش نتایج در پشت سر تیراندازان و برای استفاده کادر فنی و مربیان نصب شده بود. در بین تماشاگران نیز چنین امکاناتی نصب شده بود که در نوع خود در مسابقات جهانی بی نظیر بود. شاید قضاوت تیراندازی با کمان در تمام دنیا جزو معدود رشته هایی باشد که داوری دیدارها ابتدا برعهده خود ورزشکار است و تنها داوران بر امتیاز دهی آنها نظارت می کنند که خود این مسئله نوعی اعتماد به نفس را در تیرانداز القا می کند. اما نحوه امتیاز دهی در فینال مسابقات جهانی تیروکمان متفاوت است. امتیاز هر تیرانداز و هر کماندار از طریق سرداور در ورزشگاه قرائت می شود و برعکس مسابقات مقدماتی و حذفی تماشاچیان می توانند ورزشکار را تشویق کنند. تیرانداز نیز موظف نیست مسیر 70 متری را برای برداشتن تیر خود طی کند بلکه داوطلبان، مسئولیت این کار رابر عهده دارند |
انسان‌های اولیه از GPS ماقبل تاریخ استفاده می‌کردند!
به گزارش سرویس علمی ایسنا، در این پژوهش دانشمندان دریافته‌اند که انسان ماقبل تاریخ مسیر خود را با استفاده از یک نسخه و ابتدایی سیستم ردیاب ماهواره‌یی ردیابی می‌کرده است.
این سیستم ردیاب ماقبل تاریخی بر اساس نشانه گذاری‌های دوره سنگی طراحی شده است.
بر اساس این گزارش که حاصل مطالعات تام بروکز، تاریخ شناس و نویسنده انگلیسی است، اجداد ما در عصر حجر مهندسان ماهری بوده‌اند.
بروکز در این پژوهش تمام مکان‌های شناخته شده ماقبل تاریخی را در مطالعات خود مورد بررسی و تحقیق قرار داده است.
وی دریافته است که انسان ماقبل تاریخ می توانسته بین قرارگاه‌های خود در سرتاسر انگلیس سفر کند و در این جابه‌جایی با دقت محل مورد نظر خود را پیدا می‌کرده که این موفقیت را مرهون شبکه پیچیده‌ای از نشانه‌های مشخص سرتپه‌ها بوده است.
به نظر می‌رسد که این نشانه گذاری‌ها بسیار به دقت و در مجموعه‌ای از مثلث‌های متساوی الساقین و مرتبط به هم صورت می گرفته، به طوری که با قرار گرفتن در یک نقطه می توانستند محل بعدی را مشخص کنند.
بسیاری از این نقاط صدها مایل از هم فاصله داشتند، اما این GPS ماقبل تاریخی آنقدر دقیق بوده که انسان‌های اولیه هرگز راه خود را گم نمی‌کردند.
بارکد، از نوع ژاپنی
از عنوان مطلب حدس زده‌اید که این پست درباره‌ی چه موضوعی صحبت خواهد کرد: بارکدهای موسوم به QR. این تصاویر که آدم را بیشتر یاد بازی‌های آتاری و میکرو می اندازند، می‌توانند تاچند صد برابر بارکدهای کنونی اطلاعات دربر گیرند.
QR چیست؟در سال ۱۹۹۴ یک شرکت ژاپنی مبدع نوع تازه‌ای از بارکد شد که نام QR را برای آن برگزید. بارکدهای QR متشکل از ماتریکس‌های دوبعدی هستند. این دو حرف مخفف عبارت "Quick Response" به معنی پاسخ سریع است و در واقع اشاره به رمزگشایی سریعی دارد که کدهای آن فراهم می‌کنند. در حال حاضر این بارکدها متوال‌ترین نوع در کشور ژاپن هستند و بیشتر گوشی‌های موبایل ساخت ژاپن توانایی خواندن آنها را دارند.
کابردهای QR
جالب است بدانید که این نوع بارکد در ابتدا با هدف استفاده در تولید ماشین های سنگین ابداع شد ولی امروز گستره‌ی وسیعی از انواع کاربردها برای آن تعریف شده است. دلیل این استفاده‌ی گسترده هم چیزی نیست جزاطلاعات زیادی که QRکدها قادرند در خود دربر بگیرند.
یک QRکد معمولی می‌تواند:
تا ۷۰۸۹ کاراکتر نومریک،
تا ۴۲۹۶ کاراکتر آلفانومریک،
تا ۲۹۵۳ بایت داده‌ی باینری،
و تا ۱۸۱۷ کاراکتر کانا در خود نگه دارد.
از جمله‌ی کاربردهای QRکدها می‌توان به نشان‌گذاری مسیرها و نقاط درون شهری، درج اطلاعات شخصی بر روی کارت‌های ویزیت، لینک‌های مرتبط با خبر در روزنامه‌ها، اطلاعات مربوط به آثار تاریخی و فرهنگی، ارائه‌ی اطلاعات بیشتر درباره‌ی تبلیغات بیلبوردها و ... اشاره کرد.
همچنین باید اشاره کرد که، در صورت مخدوش شدن، این بارکدها از ۷ تا ۳۰ درصد قابلیت تصحیح دارند و خوانش و رمزگشایی آنها دچار مشکل نمی‌شود.
استفاده در آثار هنری و تجاری
شکل خاص بارکدهای QR این قابلیت را به آنها داده است که از آنها بدون مخدوش شدن اطلاعات درونشان، در آثار هنری نیز استفاده شود. برخی هنرمندان تصاویر خطای چشم و نقاشی درون QRکدها قرار می‌دهند.
در سال ۲۰۰۹، از QRکد در تبلیغات فیلم "۹" استفاده شد. به این صورت که، به مشتریان فیلم کارت‌های قرعه‌کشی که شامل QR نیز بودند، داده می‌شد. این کارت‌ها حاوی بارکدهایی شامل اطلاعات اختصاصی درباره‌ی شخصیت‌های فیلم نیز بودند.
چگونه یک QRکد ایجاد کنیم؟
امروز وب‌سایت های زیادی در اینترنت وجود دارند که به کاربران امکان می‌دهند تا با استفاده از آنها QR ایجاد کنند. می‌توانید از سایت‌های Qurify و کایوا برای این کار را استفاده کنید.
نکته‌ی جالب این که، می‌توانید از کاراکترهای عربی هم برای ایجاد بارکد استفاده کنید.
برنامه‌های خواندن QRکد برای موبایل
برای خواندن بارکدها دو برنامه‌ی Quickmark QR Code Reader و Kaywa Reader با پشتیبانی از اغلب گوشی‌های موجود از نوکیا و سامسونگ تا ال جی و سونی اریکسون وجود دارند. بر روی لینک‌ها کلیک کنید و با ثبت نام در آنها برنامه‌ی مناسب گوشی‌تان را داونلود نمایید.
خرید با خطوط سفید و سیاه
در سال 1932 یک پروژه بلندپروازانه توسط گروهی کوچک از دانشجویان دانشکده بازرگانی دانشگاه هاروارد به سرپرستی «والاس فلینت» در حال اجرا بود. این پروژه، مشتری‌های فروشگاه‌ها را قادر می‌ساخت تا کالای خود را از یک کاتالوگ انتخاب کرده و کارت پانچ‌شده مربوط به آن را بردارند. سپس کارت‌ها را به مسئول فروش ارائه می‌دادند و او آنها را درون دستگاه کارت‌خوان قرار می‌داد. سپس سیستم به‌طور خودکار کالاها را به قسمت فروش منتقل می‌کرد و آنها را همراه با قبض پرداخت در اختیار مشتری قرار می‌داد.
بارکدهای مدرن در سال 1948 ابداع شدند. «برنارد سیلور» که یک دانشجوی فارغ‌التحصیل از انستیتوی تکنولوژی درکسل در فیلادلفیا بود، دورادور به گوشش رسیده بود که مدیر یکی از رستوران‌های زنجیره‌ای محلی از یکی از روسای دانشکده‌ها درخواست کرده تا سیستمی را برایش پی‌ریزی کنند که بتواند به‌صورت خودکار اطلاعات مربوط به محصولات را در حین خروج مشتری ثبت کند. سیلور با دوست خود «نورمن ژوزف وودلند» در این‌باره صحبت کرد. وودلند یک دانشجوی فارغ‌التحصیل 27 ساله و معلمی در درکسل بود. این مسئله او را نیز به سر ذوق آورد و او شروع به کار روی آن کرد. اولین ایده او استفاده از الگوهایی از جوهر بود که در زیر نور ماورای بنفش بدرخشند.
وودلند و سیلور دستگاهی ساختند که کار می‌کرد اما دارای مشکلاتی از قبیل بی‌ثباتی جوهر و همچنین خرج زیاد چاپ الگوها بود. اما وودلند کماکان مصر بود که ایده آنها کار خواهد کرد؛ به‌همین دلیل مقداری از پس‌انداز خود را برداشت و از شغل معلمی در درکسل دست کشید و به آپارتمان پدربزرگش در فلوریدا نقل‌مکان کرد تا بتواند با فراغ بال بیشتری روی این موضوع کار کند.
در 20 اکتبر سال 1949، وودلند و سیلور اختراعی را تحت عنوان «دستگاه طبقه‌بندی و روش آن» ثبت کردند. تاریخ‌نویسان مبحث بارکد، اشاره می‌کنند که بارکد آنها شبیه به هدف‌های ورزش تیروکمان بود و از یک سری دایره‌های هم‌مرکز تشکیل شده بود. در آن هنگام که آن دو نفر می‌خواستند چنین سمبلی را شرح دهند نماد‌شناسی آن را بر اساس الگوهایی از خطوط صاف که بسیار شبیه به بارکدهای امروزی مثل UPC و Code 39 بود، توضیح می‌دادند.
نماد آنها از چهار خط سفید روی یک پس‌زمینه تیره تشکیل می‌شد که اولین خط، خط مبنا بود و موقعیت سه خط دیگر نسبت به آن تعیین می‌شد. اطلاعات توسط حاضر یا غایب بودن آنها رمزگشایی می‌شد. این روش منجر به 7 نوع طبقه‌بندی می‌شد. البته مخترعان توضیح دادند که با اضافه کردن خطوط می‌توان به تعداد بیشتری طبقه‌بندی رسید؛ مثلا با 10 خط می‌توان 1023 گروه مختلف داشت.
وودلند و سیلور اختراع خود را در 7 اکتبر 1952 به‌نام خود در سازمان ثبت اختراعات امریکا ثبت کردند.
در سال 1962 سیلور در سن 38 سالگی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت و نتوانست استفاده تجاری از اختراع خود را به چشم ببیند. وودلند در سال 1992 مدال فناوری ملی امریکا را از رئیس‌جمهور وقت دریافت کرد اما هیچ‌کدام از این دو نفر درآمد چندانی از اختراع چندین میلیارد دلاری خود کسب نکردند.
بارکد تا سال 1966 به مصرف تجاری نرسیده بود. اتحادیه ملی رستوران‌های زنجیره‌ای (NAFC) به تمامی تولیدکننده‌های تجهیزات اعلام کرد که به سیستمی برای سرعت بخشیدن به پروسه پرداخت پول و تحویل کالا، نیاز دارد. یک سال بعد شرکت RCA یکی از اولین دستگاههای اسکن را در فروشگاه کروگر در سین‌سیناتی نصب کرد. کدهای به‌کار رفته شبیه هدف تیروکمان بود و این بارکدها از قبل روی جعبه‌های کالا چاپ نشده بودند، بلکه به‌صورت برچسب‌هایی بعدا توسط کارکنان روی آنها چسبانده می‌شدند. اما نیاز به نوعی کدگذاری بود که همه تولیدکننده‌های محصولات غذایی بتوانند از این فناوری استفاده کنند.
در سال 1969 این اتحادیه از شرکت لاجیکن خواست تا طرح یک سیستم بارکد فراگیر را ارائه کند. نتیجه، طرحی دو بخشی به‌عنوان کد شناسایی محصولات فروشگاه‌های عمومی (UGPIC) بود که در تابستان سال 1970 ارائه شد. سه سال بعد کمیته تخصصی این کار، پیشنهاد پذیرش سمبل UPC را داد که هنوز هم در امریکا استفاده می‌شود. این امر تحویل شرکت IBM شد و توسط «جرج لاورر» که نقش بسیار مهمی در بسط ایده وودلند و سیلور داشت، گسترش پیدا کرد. در آن زمان وودلند نیز کارمند شرکت IBM بود.
در ژوئن سال 1974 اولین اسکنر UPC توسط شرکت NCR (که بعدها شرکت ملی ثبت نقدینگی نامیده شد) در سوپرمارکت مارش در ایالت اوهایو نصب شد. در 26ام همین ماه اولین کالای دارای بارکد توسط این اسکنر بررسی شد و از بخش تحویل به مشتری عرضه گردید. این کالا یک بسته 10تایی آدامس میوه‌ای بود. قراری مبنی بر اینکه این کالا اولین باشد نبود بلکه تنها به‌طور اتفاقی توسط یک فروشنده که اسمی از او برجای نمانده، انتخاب شد. این بسته آدامس اکنون در انستیتو اسمیتزونیان موزه ملی تاریخ امریکا برای عموم به نمایش درمی‌آید.
تلاش‌های بسیار زیادی در جهت تجاری کردن استفاده از بارکدها از اواخر دهه 1950 انجام شده است که از جمله آنها می‌توان به انجمن راهداری امریکا در دهه 1950و برچسب‌زنی به اتومبیل‌ها در سال 1967 که 7 سال به طول انجامید و در سال 1975 هم به کنار گذاشته شد اشاره کرد.
شاید اولین استفاده واقعا موفق در این زمینه را بتوان سیستمی دانست که در سال 1969 توسط جنرال موتورز برای شماره‌گذاری محورهای اتوموبیل‌های خود به کار گرفته شد. اتفاقی که بارکد را واقعا به‌عنوان روشی صنعتی و کاربردی به همگان معرفی کرد در اول سپتامبر 1981 رخ داد. در آن تاریخ وزارت دفاع امریکا استفاده از کد 39 را برای نشانه‌گذاری تمامی محصولاتی که به ارتش کشور فروخته می‌شد، پذیرفت و این سیستم را LOGMARS نام نهاد که هنوز نیز از همین نام استفاده می‌شود.
فناوری و روزنامه نگاری؛ کاربرد بارکدها در گزارشگری سلامت
نخست بگذارید مروری کوتاه داشته باشیم بر کاربرد بارکدها. بارکدهای دوبعدی می توانند حاوی اطلاعات مختلفی باشند (شماره تلفن، متن، عکس، آدرس سایت، غیره) و می توان با استفاده از دوربین موبایل این اطلاعات را "اسکن" کرد.
می توانید بارکدهای دو بعدی را هایپرلینک چاپی تصور کنید. اگر یک مشتری، موبایل مجهز به دوربین و نرم افزار مناسب داشته باشد (این نرم افزار به آسانی در دسترس و معمولا رایگان است)، او می تواند یک کد دو بعدی را با استفاده از موبایل اسکن کند تا انواع و اقسام اطلاعات را به دست آورد: کوپن، بخشهایی از بازاریابی ویروسی، بخشهایی از یک کتاب و غیره و غیره.
بعد از اسکن کردن، مرورگر موبایل بصورت خودکار مصرف کننده را به یک آدرس سایت اینترنتی هدایت می کند، چون می توان آن آدرس را در کد دو بعدی قرار داد. اگر بتوانید مصرف کنندگان را به نسخه موبایل سایت خود هدایت کنید، بدین ترتیب می توانید شمار مراجعه کنندگان به محصول مکتوب خود را افزایش دهید.
کاربرد بارکد دو بعدی برای گزارش نویسی یا پویشگری در زمینه بهداشت، محیط زیست، علوم: برخی سازمانها و دولتها برای کارزارهای اطلاع رسانی عمومی درباره بهداشت و بهزیستی شروع به استفاده از این بارکدها کرده اند. در منطقه ایباراکی ژاپن، یک شرکت تعاونی کشاورزی دولتی با همکاری گروه های مختلف بارکدهای دو بعدی را به برچسب محصولات غذایی اضافه کرده است.
برچسبها در مبدا الصاق می شوند و توضیح می دهند محصول در کجا پرورش یافته یا فرآوری شده و سایر اطلاعات درباره اجزای محصول را ارائه می دهند. مشتری می تواند در سوپرمارکت به کمک موبایل بارکد دو بعدی را اسکن کند و به یک بانک اطلاعات موبایل هدایت شود. این بانک حاوی اطلاعاتی درباره ترکیب خاک، کود ارگانیک، استفاده از آفت کش و علف کش و غیره است.
همچنین در ژاپن، شرکت "دابون ارگانیک" که موز تولید می کند، از بارکدهای دو بعدی برای ارائه تاریخ برداشت محصول و کشور مبدا استفاده می کند. بارکدهای دو بعدی به کانتینرها چسبانیده شده و هنگام ورود به سوپر مارکت چک می شوند.
سایر کاربردهای بالقوه برای بار کدهای دو بعدی عبارتند از:
- ارائه فهرستی از اجزای غذا، نوشیدنی و دارو
- پرونده شخصی سلامت که بیمار می تواند همراه داشته باشد
- نگهدای و سایر اطلاعات مهم برای لوازم پزشکی
- کارزارهای افزایش آگاهی عمومی
- نظر شما چیست؟ آیا کاربردی خلاق برای بارکدهای دو بعدی در منطقه خود سراغ دارید؟ چگونه می توان از آنها برای انتشار اطلاعات استفاده کرد؟ خواهشمند از بخش نظرات برای در میان گذاشتن تجربیات خود استفاده کنید.
ایمی وب مشاور رسانه های دیجیتال و رییس گروه وب مدیا Webmedia است. می توانید نکات و ایده های بیشتر درباره مالتی مدیا را در وبلاگش بیابید.
ابداع سیستم "بارکد خوان" برایDNA
محققان موسسه آی بی ام در تلاشند ابزار و فناوری "بارکد خوانی" را برای خواندن توالی DNA افراد مختلف ارائه دهند که می تواند فرایند خواندن توالی ژنتیکی را تسریع کرده و به شخصی سازی پزشکی کمک کند. | |
به گزارش خبرگزاری مهر، ترانزیستورهای دی ان ای یا "بارکد خوان دی ان ای" نام پروژه ای در موسسه IBM است که با هدف توسعه شخصی سازی پزشکی و به منظور ساده کردن خواندن توالی دی ان ای افراد در حال تکمیل است. این فناوری هنوز تکمیل نشده است اما IBM به اندازه ای از تواناییهای آن آگاه است که قصد دارد آن را در همین مرحله با جهان تقسیم کرده و هرچه سریعتر با کمک محققان آن را به اتمام برساند. ترانزیستورهای DNA که در واقع سیستم خواندن بارکد ژنها به شمار می روند ترکیبی از فناوری و تجهیزات است که از حفره ای سه نانومتری در یک میکروتراشه سیلیکونی تشکیل شده است. حسگری کوچک می تواند با قرار گرفتن بر روی این حفره DNA را خوانده و ساختار و توالی آن را آشکار کند. مشکلی که دانشمندان با آن دست به گریبانند کنترل حرکت رشته های DNA در میان نانو حفره است زیرا یک مولکول DNA باید به اندازه ای در حفره باقی بماند تا حسگر بتواند توالی آن را به دقت بررسی کند. با گردش ولتاژ بر روی قطبهای ترانزیستور DNA، محققان قصد دارند DNA را با سرعتی ثابت و برابر یک نوکلئوتید بر واحد زمان بر روی نانو حفره حرکت دهند. محققان این موسسه در حال حاضر در حال مطالعه بر روی ساختارهای مختلف نانو حفره هستند و در عین حال نانو ساختارهای مختلفی را برای حرکت دادن ثابت و آرام رشته های دی ان ای مورد بررسی قرار می دهند. بر اساس گزارش فاکس نیوز، گوستاو سولوویتزکی از محققان این پروژه در IBM معتقد است فناوریهایی که بتواند خواندن DNA را سریع، ارزان و در دسترس سازد توانایی این را خواهد داشت که تحقیقات بیوپزشکی را متحول ساخته و آن را به سوی شخصی سازی پزشکی هدایت کند. به این شکل کیفیت درمانهای پزشکی به واسطه شناسایی خصوصیات زیستی بیماران بهبود پیدا کرده و میزان خطری که در کمین بیماران حساس به دارو نشسته است تا حد قابل توجهی کاهش خواهد یافت. | |
ابداع سیستمى 10 برابر کوچک‌تر از برچسب بارکد
لوگوی گوگل بارکد شد
لوگوی گوگل روز 7 اکتبر به مناسبت شصت و یکمین سالگرد ابداع بارکد شبیه به بارکدی شد که بی شک پس از آنکه در مقابل یک دستگاه بارکدخوان قرار گیرد تبدیل به لوگوی همیشگی خواهد شد. ایده بارکد را نورمن جوزف وودلند و برنارد سیلور توسعه دادند 7 اکتبر 1948 این دو دانشجوی دانشگاه درکسل با استفاده از کدهای مورس بارکدهای تخم مرغی شکل را اختراع کردند و اختراع خود را به ثبت رساندند.
این دو دانشجو برای ایمن کردن بارکدها از دستگاههای گرمایی استفاده کردند به طوریکه گرمای ساخته شده از لامپی که برای روشنایی استفاده می شود و وزن ناشی از آن موانع غیرقابل عبوری بودند که از افشای کدها جلوگیری می کردند.
گام بعدی آنها توسعه فناوری لیزری بود که دستگاههای بارکدخوان را می ساخت این دستگاهها از مدارات مجتمعی ساخته شده بودند که امکان رمزگشایی کدها را میسر می کردند.
سیلور در سال 1963 و قبل از آنکه کاربردهای متعدد این اختراع خود را ببیند در سن 38 سالگی مرد.
در سال 1972 “وودلند” که در آن زمان در “آی بی ام” کار می کرد، بارکدهای خطی را توسعه داد این بارکدها در 3 آوریل 1973 با نام UPC (کد محصول یونیورسال) ارائه شد.
26 ژوئن 1974 اولین محصول که یک بسته آدامس آمریکایی بود با استفاده از یک بارکدخوان در سوپرمارکتی در اوهایو فروخته شد این بسته آدامس هم اکنون در موزه ملی تاریخ اسمیت سونیان در آمریکا نگهداری می شود.
در سال 1992 وودلند از جورج بوش پدر مدال ملی فناوری را دریافت کرد.
به گزارش مهر، بیشتر بارکدها یک کد کنترل دارند که دستگاه بارکدخوان می تواند آن را بخواند و برای اطمینان از اطلاعات مندرج در بارکد آن را بررسی کند.
امروزه دستگاههای بارکدخوان بیش از گذشته مینیاتوری شده اند و حتی در آینده ای نزدیک تلفنهای همراه نیز می توانند مجهز به این دستگاهها شوند.
بارکدها در زندگی فناوری تمام مردم جهان نقش مهمی ایفا می کنند و به همین دلیل بزرگترین موتور جستجوی دنیا شصت و یکمین سالگرد اختراع این کد مهم را با تغییر لوگوی خود جشن گرفت.
منبع: خبرگزاری مهر
ردیابی افراد با استفاده از مشخصات بیومتریک
معاون فناوری اطلاعات ناجا از بیومتریک شدن گذرنانه ها خبر داد و گفت: در حال حاضر پایلوت صدور گذرنامه ها حاوی مشخصات بیومتریک فرد راه اندازی شده است.
سردار سلطانی: طبق اعلام ایکائو تا سال 2010 باید کلیه گذرنامه های کشورهای دنیا بیومتریک و در این گذرنامه ها مشخصات بیولوژیکی فرد درج شده باشد.
وی با تاکید بر اینکه از نظر ما گذرنامه الکترونیکی و بیومتریک تقریبا یکسان هستند افزود: در گذرنامه های بیومتریک یکسری مشخصات خاصی طبق استانداردهای جهانی ثبت می شود که برخی از این استانداردها اجباری و برخی دیگر اختیاری هستند.
سلطانی با بیان اینکه برخی از این مشخصات اعلام شده است، اظهار داشت: این مشخصات به صورت عمومی در کشور منتشر نشده است و نمی توان جزئیات آن را اعلام کرد ولی طبق برنامه قرار است مشخصات بیومتریک جزء مشخصاتی باشد که در چیپ گذرنامه ها ثبت خواهند شد.
وی یکی از مشخصات بیومتریک را اثر انگشت دانست و ادامه داد: در حال حاضر در گواهینامه هوشمند اثر انگشت فرد جزء یکی از مشخصاتی است که در چیپ این نوع گواهینامه ها وجود دارد. ما از این مرحله عبور کرده ایم و حدود 60 هزار گواهینامه هوشمند در تهران میان مردم توزیع شده است.
معاون فناوری اطلاعات ناجا با تاکید بر اینکه لزومی ندارد که برای شروع کلیه مشخصات بیومتریک در چیپ ثبت شود خاطرنشان کرد: برای صدور گذرنامه های بیومتریک پایلوت گذرنامه الکترونیکی را راه اندازی کردیم و به تدریج وارد فاز عملیاتی می شویم.
منبع: خبرگزاری مهر
۳۱۵- کاربرد RFID در سیستم های خرده فروشی و تجارت های آنلاین
کاربرد RFID در سیستم های خرده فروشی و تجارت های آنلاین
فاطمه امیری
کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز
Fatemehmahsa.amiri@yahoo.com
واژه های کلیدی
فناوری RFID، Radio Frequency Identification،EPC،تگ RFID,,EPC global,retailer
چکیده
امروزه ضرورت شناسایی خودکار عناصر و جمع آوری داده مرتبط به آنان بدون نیاز به دخالت انسان جهت ورود اطلاعات در بسیاری از عرصه های صنعتی ، علمی ، خدماتی و اجتماعی احساس می شود . در پاسخ به این نیاز تاکنون فناوری های متعددی طراحی و پیاده سازی شده است .
تاکنون فناوری های مختلفی به منظور شناسایی خودکار طراحی و پیاده سازی شده است . کدهای میله ای ، کارت های هوشمند ، تشخیص صدا ، برخی فناوری های بیومتریک ، OCR (optical character recognition ) و بالاخرهRFID (radio frequency identification ) نمونه هایی در این زمینه می باشند . با توجه به موضوع درس قصدداریم به ذکر کاربرد تکنولوژی مذکور در بازار تجارت الکترونیک متمرکز بر خرده فروشی که به نظر برسد بحث انگیز ترین موضوع در این زمینه است بپردازیم.
بنابراین محدوده کلی بحث (از تعریف تکنولوژی تا کاربرد های ارائه شده کنونی و آتی) تحت کلیت retailing می باشد.نمونه های ذکر شده در این مقال از میان شرکت های موفق در امر تجارت الکترونیک(بحث خرده فروشی) همچون شرکت جهانی walmart انتخاب شده اند.