ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |
شابک (ISBN) مخفف عبارت شماره استاندارد بینالمللی کتاب، شمارهٔ استاندارد شناسایی بینالمللی است که به کتابهای منتشرشده منسوب میشود. این استاندارد در سال ۱۹۶۶ در کشور انگلیس توسط صنف کتابداران پایه گذاری شد.
این شناسه از سال ۱۹۶۰ تا پایان سال ۲۰۰۷ دهرقمی بوده است و از آغاز این سال برای افزایش دامنهٔ اختصاص شناسه، سیزدهرقمی خواهد شد. شابک را در زبانهایی که از خط لاتین استفاده میکنند با سرواژهٔ ISBN نشان میدهند.
طرز تعیین شابک
هر ویراست از یک کتاب دارای شماره شابک خاص خود میباشد و این شماره دارای ۱۰ تا ۱۳ رقم است و دارای پنج بخش است:
نویسهٔ وارسی با استفاده از روش زیر محاسبه میشود :
مثلاً برای ISBN 964-713-79-7 :
10×9 + 9×6 + 8×4 + 7×7 + 6×1 + 5×3 + 4×4 + 3×7 + 2×9
= 90 + 54 + 32 + 49 + 6 + 15 + 16 + 21 + 18
= 301
مضرب کامل بعدی ۱۱ حاصل «۱۱×۲۸ = ۳۰۸» است
(۷=۳۰۱-۳۰۸) بنابراین نویسهٔ وارسی برابر ۷ است
شابک در ایران :
در سال ۱۳۷۲، با افزایش روزافزون نیاز به استفاده از یک شناسهٔ استاندارد برای کتاب، ایران به به عضویت موسسه جهانی شابک درآمد و شمارهٔ خاص کشور در این شناسه برای کشور ایران، عدد ۹۶۴ تعیین گردید. با استفاده از شناسهٔ ۱۰ رقمی امکان ثبت یک میلیون کتاب در ایران وجود داشته است.