فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورانسان های دیجیتاتی قرن ۲۱
در آینده ای نه چندان دور ماشین هایی که پیرامون ما هستند فردفرد ما را می شناسند و با نیازهای روزمره ما خودشان را تطبیق می دهند
|  |
گروه علمی فرهنگی-مریم انصاری: مثل هر شنبه شب، مارکوال شف ۲۱ ساله، حدود ساعت ۹ به باشگاه معروف Baja Beach در روتردام می رود. برخلاف دیگر مشتریان عادی، احتیاجی به ارائه کارت شناسایی و کارت عضویت باشگاه ندارد. او دستش را مقابل اسکنری که کنار در ورودی باشگاه نصب شده می گیرد و فوراً نام، عکس و شماره عضویت مارکو برروی صفحه مشخصی روی دیوار ظاهر و در ورودی باز می شود. سیستم کامپیوتری باشگاه مارکو را می شناسد، زیرا وی زیرپوست دستش یک «تراشه» کار گذاشته.
این قطعه کوچک الکترونیکی به همراه یک فرستنده، گیرنده و یک آنتن در لوله شیشه ای فوق العاده مقاومی به اندازه (mm1/۲*mm12) جای دارد. اساس کار این مجموعه برمبنای فناوری RFID (شناسایی از طریق امواج رادیویی) است و توسط شرکت آمریکایی به همین نام در فلوریدا ساخته شده است.
دو تن از کارکنان شرکت City watcher که در امور RFID فعالیت می کنند، جزو اولین داوطلبانی بودند که این «کاشت» را در دستانشان جای دادند. بدین ترتیب، آنها بدون استفاده از کارت شناسایی به مکان های امنیتی شرکت و بخش های مختلف آن دسترسی داشتند. پس از این اقدام موفقیت آمیز مدیران شرکت بر آن شدند تا مشتریان خود را جهت استفاده از این فناوری متقاعد و تشویق کنند.
چگونگی کارگذاری «کاشت» ها:
کارگذاری «تراشه» توسط پزشک متخصص و طی یک عمل جراحی صورت می گیرد. ابتدا تزریقی بی حس کننده در دست چپ متقاضی صورت می گیرد و سپس «کاشت» را به کمک سرنگی مخصوص، مابین لایه عمقی پوست و ماهیچه ها جای می دهند و خراش بوجود آمده در مدت کوتاهی ترمیم می شود. هر چه که باشد فرقی نمی کند، مهم این است که راحت و با خیالی آسوده بدون خطر گم شدن کیف پول، کارت شناسایی، کارت بانکی، کارت عضویت و... می توانید به سفر بروید، خرید کنید، ثبت نام کنید، حساب بانکی باز کنید و حتی از آن پول برداشت کنید.
کافی است جلوی در فروشگاه، دست خود را مقابل اسکنر قرار دهید، در یک ثانیه، «تراشه» را از دور فعال می کند و شماره ۱۶ رقمی را که فقط به خود شما اختصاص دارد دریافت می کند و به کامپیوتری که حاوی تمام فایل های مشتریان است می فرستد.
کامپیوتر، شما را شناسایی و طبق خواسته شما وضعیت حساب بانکی تان را اعلام می کند. احتمالا در آینده ای نه چندان دور می توان به وضعیت ایمنی خانه تان نیز به کمک همین فناوری دسترسی داشته باشید؛ یک جایگزین استثنایی برای سیستم های هشداردهنده کنونی.
مسئولان حفظ سلامت و بهداشت آمریکا حمایت خود را از چنین فناوری اعلام کردند و استفاده از آن را عاری از هرگونه تهدیدی برای سلامت بشر دانستند.
کاربرد RFID در علم پزشکی:
هم اکنون این فناوری، در آمریکا کاربرد پزشکی نیز دارد. وقتی سرویس اورژانس یک بیمارستان، مجروح ناشناسی را پذیرش می کند و یا اینکه حال بیمار به قدری وخیم است که قادر نیست خود را معرفی کند، پزشکان زمان قابل ملاحظه ای را برای شناسایی وی و ثبت سابقه پزشکی اش از دست می دهند. اما اگر بیمار مجهز به این «کاشت» باشد، به محض ورودش به بیمارستان تمام مشخصات وی از قبیل: نام، آدرس، تلفن، سوابق پزشکی، گروه خونی و.... اسکن می شوند و پزشکان فوراً به پرونده پزشکی او دست می یابند.
از ابتدای سال ۲۰۰۶ تاکنون بیش از ۷۸ بیمارستان تمایل خود را برای بهره بردن از این «کاشت» اعلام کرده اند و ساختمان های خود را مجهز به اسکنرهای مربوطه ساخته اند. در مکزیک، مقامات دولتی به این پیشرفت علمی به عنوان ابزار کنترل امنیت، توجه ویژه ای داشته اند. ژانویه ۲۰۰۶ دهها تن از کارمندان وزارت دادگستری و دفاتر وکالت مکزیکو با هزینه سازمان، عمل کارگذاری «کاشت» را انجام داده اند. از این به بعد، درهای دفتر وزارتخانه، اتاق های بایگانی اسناد و مدارک محرمانه و مکان های امنیتی سازمان، توسط گیرنده ها کنترل می شوند. همچنین در اداره جات و شرکت ها با نصب این اسکنرها، امکان ثبت ورود و خروج کارمندان و ساعت دقیق آن فراهم می شود.
به گفته کارشناسان این فناوری قصد فتح بازارهای دنیا را دارد. هم اکنون بیش از ۲۰۰۰ نفر در دنیا در دستان خود «تراشه» دارند.
امل گاسترا، ۲۹ ساله و مدیر یک موسسه پست الکترونیکی است. وی در واشنگتن زندگی می کند: «عمل کاشت توسط پزشک خانوادگی ام انجام گرفت. وی ۲« تراشه » در دستانم جای داد. دست چپ برای انجام کارهای عادی روزمره ام که کاربردی همانند دیگر« تراشه»های زیرپوستی دارد. اما« تراشه » ای در دست راستم کار گذاشت که کوچکتر است. حافظه آن، قابلیت ذخیره سازی پیام های بسیار طولانی را دارد، می توان اطلاعات را پاک کرد، یا تغییر داد. کارایی آن برایم نامحدود است، یک قفل الکترونیکی و یک اسکنر روی در آپارتمانم نصب کرده ام، به محض اینکه دستم را به دستگیره در نزدیک می کنم، در باز می شود. در اتومبیل و محل کارم نیز به این سیستم، مجهز هستند.»
دیک کارلیر، ۳۴ سال دارد و مهندس طراحی صنعتی است. می گوید: «وقتی تصمیم گرفتم در دستانم«تراشه» بگذارم، والدینم می ترسیدند لوله شیشه ای محافظ آن در دستانم بشکند یا به هر جای دیگری در بدنم حرکت کند. اما هم اکنون همه چیز خوب است. آنها دیگر نگرانی ندارند. احساس می کنم استثنایی و متفاوت هستم. همه جا و همه وقت همراه خودم تمامی مدارک لازم و مربوطه را دارم، ضمن اینکه همگی نامرئی اند. اوایل دوستانم در عین ناباوری و تعجب می خواستند دستم را بگیرند و« کاشت» جادویی زیر پوستم را لمس کنند.
RFID چیست و چگونه عمل می کند؟
Rodio Frequency Ideafification یا شناسایی از طریق امواج رادیویی عبارتی عام برای تمام فناوری هایی است که جهت شناسایی خودکار اشیا، کالاها، حیوان و انسان از امواج رادیویی استفاده می کنند. رایج ترین کاربرد RFID ذخیره سازی شماره سریال و یا اطلاعات دیگری چون (وزن، رنگ و...) برروی یک قطعه کوچک الکترونیکی (تراشه) است.«تراشه » به یک آنتن برای شناسایی کالا متصل می باشد.
آنتن، امکان انتقال اطلاعات از تراشه به اسکنر را فراهم می سازد.
به مجموعه تراشه و آنتن، اتیکت یا برچسب می گویند.
فرستنده اسکنر برای برقراری ارتباط با تراشه به آنتن برچسب، پیام (سیگنال) ارسال می کند. برچسب که تا این لحظه، غیرفعال بوده، انرژی خود را جهت تغذیه جریان های داخل تراشه از میدان مغناطیسی تأمین می کند. تراشه، اطلاعات را به سوی گیرنده اسکنر می فرستد. در آنجا، اطلاعات به داده های عددی تبدیل می شوند. سیستم RFID از چندین بسامد استفاده می کند. اما به طور کلی رایج ترین آنها زیر فرکانس«حدود KHZ125»و بالای« MHZ ۵۶/۱۳» و «۹۰۰ -۸۵۰ MHZ» UHF می باشند.
تاریخچه RFID:
در سال ،۱۹۴۵ لیون ترمین، برای اتحادیه شوروی یک ابزار جاسوسی اختراع کرد.
اگر چه این اختراع در واقع، وسیله ای برای شنود مخفیانه بود و برچسب شناسایی به شمار نمی رفت، ولی محققین اولین کاربرد تکنولوژی RFID را به آن نسبت داده اند.
بنابه اظهارات یک منبع اطلاع رسانی، تکنولوژی که در RFID مورد استفاده قرار می گیرد به سال ۱۹۲۰ برمی گردد. همین منبع ادعا می کند، از چنین فناوری (البته مشابه به آنچه که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد) انگلیسی ها در سال ۱۹۳۲ برای تشخیص و شناسایی هواپیماهای خودی و دشمن بهره می بردند
این قطعه کوچک الکترونیکی به همراه یک فرستنده، گیرنده و یک آنتن در لوله شیشه ای فوق العاده مقاومی به اندازه (mm1/۲*mm12) جای دارد. اساس کار این مجموعه برمبنای فناوری RFID (شناسایی از طریق امواج رادیویی) است و توسط شرکت آمریکایی به همین نام در فلوریدا ساخته شده است.
دو تن از کارکنان شرکت City watcher که در امور RFID فعالیت می کنند، جزو اولین داوطلبانی بودند که این «کاشت» را در دستانشان جای دادند. بدین ترتیب، آنها بدون استفاده از کارت شناسایی به مکان های امنیتی شرکت و بخش های مختلف آن دسترسی داشتند. پس از این اقدام موفقیت آمیز مدیران شرکت بر آن شدند تا مشتریان خود را جهت استفاده از این فناوری متقاعد و تشویق کنند.
چگونگی کارگذاری «کاشت» ها:
کارگذاری «تراشه» توسط پزشک متخصص و طی یک عمل جراحی صورت می گیرد. ابتدا تزریقی بی حس کننده در دست چپ متقاضی صورت می گیرد و سپس «کاشت» را به کمک سرنگی مخصوص، مابین لایه عمقی پوست و ماهیچه ها جای می دهند و خراش بوجود آمده در مدت کوتاهی ترمیم می شود. هر چه که باشد فرقی نمی کند، مهم این است که راحت و با خیالی آسوده بدون خطر گم شدن کیف پول، کارت شناسایی، کارت بانکی، کارت عضویت و... می توانید به سفر بروید، خرید کنید، ثبت نام کنید، حساب بانکی باز کنید و حتی از آن پول برداشت کنید.
کافی است جلوی در فروشگاه، دست خود را مقابل اسکنر قرار دهید، در یک ثانیه، «تراشه» را از دور فعال می کند و شماره ۱۶ رقمی را که فقط به خود شما اختصاص دارد دریافت می کند و به کامپیوتری که حاوی تمام فایل های مشتریان است می فرستد.
کامپیوتر، شما را شناسایی و طبق خواسته شما وضعیت حساب بانکی تان را اعلام می کند. احتمالا در آینده ای نه چندان دور می توان به وضعیت ایمنی خانه تان نیز به کمک همین فناوری دسترسی داشته باشید؛ یک جایگزین استثنایی برای سیستم های هشداردهنده کنونی.
مسئولان حفظ سلامت و بهداشت آمریکا حمایت خود را از چنین فناوری اعلام کردند و استفاده از آن را عاری از هرگونه تهدیدی برای سلامت بشر دانستند.
کاربرد RFID در علم پزشکی:
هم اکنون این فناوری، در آمریکا کاربرد پزشکی نیز دارد. وقتی سرویس اورژانس یک بیمارستان، مجروح ناشناسی را پذیرش می کند و یا اینکه حال بیمار به قدری وخیم است که قادر نیست خود را معرفی کند، پزشکان زمان قابل ملاحظه ای را برای شناسایی وی و ثبت سابقه پزشکی اش از دست می دهند. اما اگر بیمار مجهز به این «کاشت» باشد، به محض ورودش به بیمارستان تمام مشخصات وی از قبیل: نام، آدرس، تلفن، سوابق پزشکی، گروه خونی و.... اسکن می شوند و پزشکان فوراً به پرونده پزشکی او دست می یابند.
از ابتدای سال ۲۰۰۶ تاکنون بیش از ۷۸ بیمارستان تمایل خود را برای بهره بردن از این «کاشت» اعلام کرده اند و ساختمان های خود را مجهز به اسکنرهای مربوطه ساخته اند. در مکزیک، مقامات دولتی به این پیشرفت علمی به عنوان ابزار کنترل امنیت، توجه ویژه ای داشته اند. ژانویه ۲۰۰۶ دهها تن از کارمندان وزارت دادگستری و دفاتر وکالت مکزیکو با هزینه سازمان، عمل کارگذاری «کاشت» را انجام داده اند. از این به بعد، درهای دفتر وزارتخانه، اتاق های بایگانی اسناد و مدارک محرمانه و مکان های امنیتی سازمان، توسط گیرنده ها کنترل می شوند. همچنین در اداره جات و شرکت ها با نصب این اسکنرها، امکان ثبت ورود و خروج کارمندان و ساعت دقیق آن فراهم می شود.
به گفته کارشناسان این فناوری قصد فتح بازارهای دنیا را دارد. هم اکنون بیش از ۲۰۰۰ نفر در دنیا در دستان خود «تراشه» دارند.
امل گاسترا، ۲۹ ساله و مدیر یک موسسه پست الکترونیکی است. وی در واشنگتن زندگی می کند: «عمل کاشت توسط پزشک خانوادگی ام انجام گرفت. وی ۲« تراشه » در دستانم جای داد. دست چپ برای انجام کارهای عادی روزمره ام که کاربردی همانند دیگر« تراشه»های زیرپوستی دارد. اما« تراشه » ای در دست راستم کار گذاشت که کوچکتر است. حافظه آن، قابلیت ذخیره سازی پیام های بسیار طولانی را دارد، می توان اطلاعات را پاک کرد، یا تغییر داد. کارایی آن برایم نامحدود است، یک قفل الکترونیکی و یک اسکنر روی در آپارتمانم نصب کرده ام، به محض اینکه دستم را به دستگیره در نزدیک می کنم، در باز می شود. در اتومبیل و محل کارم نیز به این سیستم، مجهز هستند.»
دیک کارلیر، ۳۴ سال دارد و مهندس طراحی صنعتی است. می گوید: «وقتی تصمیم گرفتم در دستانم«تراشه» بگذارم، والدینم می ترسیدند لوله شیشه ای محافظ آن در دستانم بشکند یا به هر جای دیگری در بدنم حرکت کند. اما هم اکنون همه چیز خوب است. آنها دیگر نگرانی ندارند. احساس می کنم استثنایی و متفاوت هستم. همه جا و همه وقت همراه خودم تمامی مدارک لازم و مربوطه را دارم، ضمن اینکه همگی نامرئی اند. اوایل دوستانم در عین ناباوری و تعجب می خواستند دستم را بگیرند و« کاشت» جادویی زیر پوستم را لمس کنند.
RFID چیست و چگونه عمل می کند؟
Rodio Frequency Ideafification یا شناسایی از طریق امواج رادیویی عبارتی عام برای تمام فناوری هایی است که جهت شناسایی خودکار اشیا، کالاها، حیوان و انسان از امواج رادیویی استفاده می کنند. رایج ترین کاربرد RFID ذخیره سازی شماره سریال و یا اطلاعات دیگری چون (وزن، رنگ و...) برروی یک قطعه کوچک الکترونیکی (تراشه) است.«تراشه » به یک آنتن برای شناسایی کالا متصل می باشد.
آنتن، امکان انتقال اطلاعات از تراشه به اسکنر را فراهم می سازد.
به مجموعه تراشه و آنتن، اتیکت یا برچسب می گویند.
فرستنده اسکنر برای برقراری ارتباط با تراشه به آنتن برچسب، پیام (سیگنال) ارسال می کند. برچسب که تا این لحظه، غیرفعال بوده، انرژی خود را جهت تغذیه جریان های داخل تراشه از میدان مغناطیسی تأمین می کند. تراشه، اطلاعات را به سوی گیرنده اسکنر می فرستد. در آنجا، اطلاعات به داده های عددی تبدیل می شوند. سیستم RFID از چندین بسامد استفاده می کند. اما به طور کلی رایج ترین آنها زیر فرکانس«حدود KHZ125»و بالای« MHZ ۵۶/۱۳» و «۹۰۰ -۸۵۰ MHZ» UHF می باشند.
تاریخچه RFID:
در سال ،۱۹۴۵ لیون ترمین، برای اتحادیه شوروی یک ابزار جاسوسی اختراع کرد.
اگر چه این اختراع در واقع، وسیله ای برای شنود مخفیانه بود و برچسب شناسایی به شمار نمی رفت، ولی محققین اولین کاربرد تکنولوژی RFID را به آن نسبت داده اند.
بنابه اظهارات یک منبع اطلاع رسانی، تکنولوژی که در RFID مورد استفاده قرار می گیرد به سال ۱۹۲۰ برمی گردد. همین منبع ادعا می کند، از چنین فناوری (البته مشابه به آنچه که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد) انگلیسی ها در سال ۱۹۳۲ برای تشخیص و شناسایی هواپیماهای خودی و دشمن بهره می بردند
برگرفته از روزنامه همشهری
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد