فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورتحقیقات در زمینه بارکد گذاری دی.ان.ای، سرعت بیشتری می گیرد
زیست شناسان توانسته اند در برنامه های خود برای بارکد گذاری تمام گونه های زیستی در روی زمین ، به پیشرفتی بزرگ دست یابند
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از نیچر ، یک بانک اطلاعاتی از مولفه‌های ژنتیکی بارکد گذاری شده می‌تواند به شناسایی راحت گونه‌های زیستس کمک کند تا در کارهای مرتبط با موجودات زنده به کار گرفته شوند. انتخاب مناسب‌ترین ژن‌ها برای بارکد گذاری حیوانات کار نسبتا راحتی بود، ولی این کار برای معادل‌های گیاهی آنها به این راحتی‌ها هم نیست.
اکنون پژوهشگران به توافقی جامع در مورد دو ژن که می‌توان از آنها برای بارکد گذاری گیاهان استفاده کرد رسیده‌اند. اثبات و تایید این توافق که در مجله انجمن ملی علوم امریکا منتشر شده، می‌تواند به تحقیقات در زمینه بارکد گذاری سرعت ببخشد.
همچنین می‌تواند زیست‌شناسان را از حمایت‌های مالی در برخی از زمینه‌های تحقیقاتی بهره‌مند سازد که تاکنون پژوهش در زمینه آنها گران و غیر اقتصادی بود و به همین دلیل کسی تمایل به سرمایه‌گذاری در زمینه آنها را نداشت؛ چرا که ممکن بود بعدها به نسبت بقیه بخش‌ها کاملا متروک شوند.
پیتر هالینگزورث، زیست‌شناس و نویسنده اصلی این مقاله و از محققان باغ گیاه‌شناسی سلطنتی ادینبورو در انگلستان می‌گوید: «این، آرزویی کاملا آشکار در کل جامعه علمی است که بتوان به یک نوع توافق در این زمینه دست یافت».
شکستن رمز
در بین نام‌های ۵۲ نفری که این مقاله را نوشته‌اند، به نام‌های خیلی از دانشمندان علاقه‌مند به بارکد گذاری ژنتیکی برمی‌خوریم. این گروه ۷ منطقه مختلف دی.ان.ای را با هم مقایسه و مناسب بودن آنها را به عنوان یک ویژگی یکتای تشخیصی گیاهان بررسی کردند. نویسندگان برای آزمایش پیشنهاد خود، بارکد گذاری دو منطقه rbcL و matK را با هم ترکیب کردند.
استفاده از این دو در کنار هم توانست در تشخیص ۷۲ درصد از گونه‌هایی که آزموده شدند، موفق عمل کند و در مورد بقیه نیز توانست با موفقیت خانواده آن گونه گیاهی را تشخیص دهد.
هالینگورث می‌گوید: «این مقاله، طیفی از گروه‌هایی را که منطقه‌های مختلف بارکد گذاری را مقایسه می‌کردند، در خود جمع کرده است. این امر نشان دهنده توافقی است برای تعیین توالی ژنی دو منطقه که بارکد هسته‌ای را شکل می‌دهند».
مقاله جدید حاصل کار گروهی از دانشمندان گیاه‌شناس است که کنسرسیوم بین المللی بارکد گذاری برای زندگی (CBOL) را تشکیل داده بودند و مقر آن، موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیت‌سونیان در واشینگتن، ایالات متحده بود. گروه اختیاراتی را به کمیته مرکزی سی.بی.او.ال تفویض کرده بود که بر مبنای آن بتوانند سریع‌تر تصمیم بگیرند کدام مولفه‌های ژنتیکی را باید به عنوان بارکد استاندارد برای کمیته بین المللی در نظر بگیرند.
پاول هبرت، یک محقق در دانشگاه گوئلپ در انتاریو در کانادا، به خبرنگاران نیچر گفت: «من ایمان دارم که این مقاله می‌تواند به طور جدی انرژی لازم را برای ترتیب دادن یک کتابخانه مرجع بارکد برای گیاهان تامین کند.
من اعتقاد دارم که این مقاله می‌تواند موجب بحث‌هایی در مورد منطقه مرکزی بارکد گذاری در گیاهان شود». او هم‌اکنون در سایت قطبی دانشگاه در مانیتوبای کانادا، مشغول کار برای بارکد گذاری اوکاریوت‌ها است.
هبرت از نویسندگان این مقاله نیست؛ ولی عضو یکی از پروژه‌های مرتبط با آن است که بارکد بین المللی برای زندگی (iBOL) نامیده می‌شود و در همین ماه وارد فاز اولیه «یک سال فعالیت» شد. این پروژه رسما تابستان آینده آغاز می شود
کسانی که در این حوزه هستند، می‌گویند که اتخاذ یک تصمیم نهایی نه‌تنها فرایند بارکد گذاری را تسریع می‌کند؛ که راه را برای جلب حمایت‌های مالی برای پروژه‌های مشابه نیز باز می‌کند. دیوید شیندل، معاون اجرایی سی.بی.او.ال می‌گوید: «(نبود توافق) مانعی برای انتشار مقالات و گرفتن جایزه‌های متناسب با آنها بود.
این مانع خیلی بزرگی است. این حرف من به این دلیل است که طرح‌های بزرگ متعددی به بنیادها ارائه شدند و جواب‌هایی که بنیادها به آنها دادند این بود: “این کار خیلی جالب است، ولی ما نمی‌توانیم برای این کار سطح حمایتی بالایی را در نظر بگیریم چون که چیزی را که با آن بتوانیم کار شما را ارزشیابی کنیم، نداریم”».
او به نیچر گفت در صورتی که گروه گیاه شناسی سی.بی.او.ال بتوانند توصیه‌های خود را در دو هفته آینده ارائه کنند، رسیدن به یک تصمیم نهایی در عرض شش هفته دور از انتظار نخواهد بود.
به گفته او، تصمیم نهایی می‌تواند یکی از سه احتمال زیر باشد: پیشنهاد کد گذاری دو منطقه‌ای از گروه کارشناسان، یک کد گذاری سه منطقه‌ای و یا پیشنهاد دو منطقه به علاوه یک منطقه اطمینان.
شیندل می‌گوید: «می‌توانم بگویم که اولین گزینه محتمل‌ترین آنها است؛ ولی به هر حال باید تا آن زمان صبر کرد و وقتی که زمان تصمیم نهایی برسد، همه چیز به جریان می‌افتد».
