EPC یک گروه از کدهایی است که برای کار با تگ‌های RFID و به عنوان مکمل بارکد طراحی گردید. EPC برای برطرف کردن نیازهای مختلف صنایع و تضمین یکتایی تمام تگ‌های به کار رفته در گروه کدهای مرتبط با خود به کار می‌رود، با این وجود این تضمین شامل یکتایی هویت تولیدات نمی‌گردد و فقط یکتایی تگ‌ها را تضمین می‌کند. EPC هم به عنوان نوعی تشخیص هویت با GITN و هم به عنوان یک مجموعه ترتیبی تشخیص هویت با SGTIN شناخته می‌شود. EPC وظیفه تطبیق کدهایی که از قبل وجود داشته‌اند و هم کدهایی که تازه تعریف شده‌اند را بر عهده دارد. چون EPC با دو پروتکل قدیمی UPC و EAN سازگاری ندارد، بنابراین به دو کد متفاوت برای یک محصول و در سیستم کدینگ متفاوت نیاز دارد.

تگ‌های EPC برای مشخص کردن تمام تولیدات در گروه‌های مختلف – همانطور که بارکدها این کار را انجام می‌دهند- به کار می‌روند، ولی به علت نیاز به قطعات الکترونیکی در RFID دارای قیمت بیشتری از یک برچسب قابل قرائت می‌باشند، ولی در برابر تغییرات محیطی و از کار افتادن مقاومت بسیار بیشتری دارند.

پیدایش EPC

EPC محصول مرکز تشخیص هویت خودکار دانشگاه MIT که کنسرسیومی متشکل از 120 شرکت و دانشگاه بین‌المللی است می‌باشد.

EPC هم اکنون توسط شرکت EPCglobal که زیرمجموعه‌ای از GS1 است اداره می‌شود. این پروتکل با استانداردهای ISO/IEC 18000-6c که مجموعه استانداردهای عدم تداخل RFID است سازگار می‌باشد.

EPCglobal چیست؟

EPCglobal یک تعاونی میان دو شرکت GS1 و GS1 US است که وظیفه‌ی تطبیق استانداردهای بین‌المللی با پروتکل EPC را برعهده دارد و تمرکز اصلی آن روی توسعه‌ی استانداردهای مرتبط با RFID وتلاش برای تسهیم داده‌های مرتبط با RFID از طریق شبکه اینترنت است.

شرکت‌های معتبری زیادی وجود دارند که تاکنون تولیدات صنعتی خود را سازگار با استانداردهای پروتکل EPC وارد بازار کرده‌اند که می‌توان از شرکت‌هایی نظیر Cisco Systems، LG electronics، Lockheed Martin، Sony، Pioneer و فروشگاه‌های زنجیره‌ای Wal-Mart نام برد.

تاریخچه EPCglobal

EPCglobal به عنوان صاحب امتیاز مرکز تشخیص هویت دانشگاه MIT در سال 2003 شروع به جمع‌آوری استانداردهای مرتبط با RFID نمود.

EPCIS چیست؟

EPCIS مخفف خدمات اطلاعاتی EPC است که استانداری جهت طراحی سیستم‌های توزیع داده از طریق RFID است. اصولا جمع آوری و جستجو اطلاعات مرتبط با EPC به پایگاه‌های داده پایدار و ثابت نیاز دارد که با استفاده از این استاندارد تقسیم اطلاعات A2A نیازی به پایگاه‌های داده‌ی پایدار ندارد. در حقیقت یکی از وظایف مهم این استاندارد تعریف رابطی میان Applicationهای مختلف است که این رابط مستقل از نحوه پیاده‌سازی پایگاه داده خواهد بود. در شکل زیر بلاک دیاگرام شبیه‌سازی فرایند ارتباطی EPC را می‌بینیم.

انواع داده در EPC

دو نوع داده در EPC وجود دارد، داده‌های رخدادی (Event Data) و داده‌های اساسی(Master Data). داده‌های رخدادی در حین مرحله‌ی استخراج فرآیند‌های اقتصادی ایجاد می‌شوند. داده‌ی اساسی نیز برای تامین سابقه‌های مورد نیاز برای تعریف داده‌های رخدادی به کار می‌رود.

پروتکل‌های خواننده‌ی RFID

پروتکل تگخوان RFID، پیاده‌سازی یک استاندارد رابط که وظیفه ایجاد ارتباط میان تگ و تگخوان را دارد برعهده می گیرد. تا کنون تنها یک ورژن از این پروتکل مورد استفاده قرارگرفته که در این ورژن دسترسی به حافظه‌ی کاربر، ارتباط آسنکرون با قابلیت ارتباط با شبکه مبتنی بر پروتکل TCP لایه‌ی Transport و پروتکل Http لایه‌ی Application مد نظر قرار گرفته است.

ساختار بیتی پروتکل EPC

کلمه مرتبط با ECP دارای دو نوع بسیار رایج می‌باشد، یک کلمه 64 بیتی و یک کلمه 96 بیتی ولی امکان ارتقای تعداد بیت‌ها تا 256 بیت نیز مهیا است که هم اکنون مدل 256 بیتی آن نیز موجود است ولی هنوز فرا‌گیر نشده است که در شکل زیر ساختار کلی آن را می‌بینیم.

EPC 64 بیتی دارای10 بیت برای شماره سریال، 24 بیت برای کد کالا، 28 بیت برای کد شرکت تولید کننده و 2 بیت سرآیند می باشد.

EPC96 بیتی دارای 36 بیت برای شماره سریال، 24 بیت برای کد کالا، 28 بیت برای کد شرکت تولید کننده کالا و 8 بیت به عنوان سرآیند است. در شکل زیر ساختار یک کلمه‌ 96 بیتی مرتبط با EPC را می‌توان مشاهده کرد. ترتیب ذکر شده در شکل زیر از راست به چپ است. نکته قابل توجه در این قسمت این است که کلیه‌ی کدهای 96 بیتی با کدهای 64 بیتی سازگار است یعنی برای تغییر یا ارتقای سیستم نیازی به بازنویسی اطلاعات نیست. کدهای 64 بیتی عموما برای محیط‌های بسته و نقشه‌های کاری کوچک و کدهای 96 بیتی برای محیط‌های بزرگ و فضای کاری گسترده به کار می‌رود.

انواع فرمت‌‌هایی که با EPC 64 بیتی سازگارند عبارتند از:

GTIN یا SGTN
SSCC
GLN
GRAI
GIAI

و فرمتی که فقط با کد 96 بیتی سازگار است عبارت است از GID.

برای دستیابی به اطلاعات یک محصول باید کد 64 یا 96 بیتی آن را مزگشایی کرد. برای دسترسی به جدول نگاشت کد EPC می‌توان به آدرس URL زیر مراجعه و جدول را دانلود کرد:

Http://www.onspec.com

بعد از مراجعه به آدرس مذکور فایل XML ای که قالبی مانند زیر دارد به عنوان پاسخ برگردانده می‌شود:

...

</GEPC64Table>

که هر عنصر ورودی نشان‌دهنده‌ی یک مدخل جدول است. مقدار متغیرindex که یک عدد صحیح در بازه صفرتا دو به توان 14 است، نشان‌دهنده‌ی کد شرکت تولید کننده‌ی محصول است و متغیر companyprefix هم سریال کالا است. به روز رسانی این جدول هر هفته بامداد شنبه صورت می‌گیرد.

انواع نسل پروتکل‌های EPC

نسل 1: همزمان با شکل‌گیری EPC استانداردهای این نسل نیز توسعه پیدا کرد. هم‌اکنون اکثر سیستم‌ها استفاده از این نسل را کنار گذاشته‌اند زیرا نسل دوم با قابلیت سازگاری با نسل اول وارد بازار شد.

نسل2: دارای 3 کلاس است(کلاس0، 1و2) که کلاس اصلی و نهایی آن(کلاس 2) این نسل در دسامبر سال 2004 معرفی و توسط استاندارد ISO 18000 مورد قبول واقع شد. ویژگی اصلی این نسل ارتقای سرعت، فرکانس کار(در گروه فرکانسی UHF قرار دارد) و امنیت بیشتر، مصرف توان کمتر و همان‌گونه که قبلا اشاره شد افزایش تعداد بیت‌های داده می‌باشد . کلاس 2 همچنین دارای چندین ورژن استاندارد است که شامل استانداردهای ورژن 1.1،1.2 ، 1.3.1 (سال 2004)، 1.3.2 و جدیدترین ورژن 1.4(سال 2007) است.

کلاس های 1 به بعد نسل دوم به دلیل این ‌که امکان کار در فرکانس‌های بالا و در عین حال عدم نیاز به منبع تغذیه را دارند برای امور مرتبط با حضور و غیاب پرسنل و استفاده در امور انبارداری، مورد استفاده گسترده قرار گرفته است.

منابع

1.EPC Global Tag Data Standards, June 2008

2. Mark Harrison, Cambridge University Auto-ID labs,2004

3.RFID & EPC Essentials, EPC global Journal, 2008

محمد روهینا چهارشنبه 19 آبان 1389 ساعت 12:05