فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورعرضه کوچکترین ردیاب GPS جهان
کوچکترین دستگاه ردیاب مبتنی بر سامانه موقعیت‌یاب جهانی از سوی یک شرکت انگلیسی عرضه شد. این دستگاه که VELO نام دارد از یک سیم‌کارت سلولاری و فن‌آوری GSM برای سرویس‌های مکان یاب و موقعیت‌یاب جهانی استفاده می‌کند.
دستگاه مذکور که به عنوان کوچکترین ردیاب GPS تبلیغ شده، ویژه ردیابی موتورها و سایر وسایل نقلیه‌ی ورزشی پرسرعت ساخته شده است.
دستگاه VELO در کنار مکان‌یابی موقعیت کاربر، یک حسگر حرکت مکمل دارد که اگر بدون اجازه جابه‌جا شود، به صاحبش هشدار می دهد و به محض هشدار،این دستگاه با صاحبش تماس می‌گیرد تا حادثه را به اطلاع وی برساند و صاحب آن می‌تواند با GPS ارتباط برقرار کرده و ردیابی آن را آغاز کند. عمر باتری این دستگاه در شرایط مساعد چهار تا پنج روز است و این دستگاه می‌تواند از طریق یک منبع برق خارجی مانند آداپتور یا با استفاده از باتری خود شارژ شود.
گفتنی است حافظه این دستگاه همچنین می‌تواند برای ذخیره اطلاعات مربوط به مکان‌ها و مسیرها مورد استفاده قرار گیرد.
GPS با قابلیت چندرسانه ای
شرکت Aving موفق به ساخت سیستم مسیریاب جهانی(GPS) جدیدی شده است که Easycar U7 نام دارد و با نمایشگر هفت اینچی خود به شما امکان جست وجو در جزئیات نقشه های دیجیتالی را هم می دهد.این GPS پیشرفته و کامل 100 دلار قیمت گذاری شده و می تواند تصاویر را با بهترین کیفیت به نمایش بگذارد. Easycar U7 به سیستم خودکار پخش عکس نیز مجهز است و می تواند تصاویر را با کیفیت 680 در 480 پیکسل به نمایش بگذارد.این دستگاه قابلیت های چندرسانه ای فراوانی دارد که از مهم ترین آنها می توان به سیستم پخش شبکه های دیجیتالی تلویزیون، پخش انواع فایل های تصویری و صوتی و ... اشاره کرد.با توجه به قابلیت های به کار رفته در EasycarU7، کارشناسان این دستگاه چندرسانه ای قابل حمل را بسیار ارزان می دانند.سیستم مسیریاب EasycarU7 هم اکنون در بازارهای کره فروخته می شود و قرار است پس از تابستان در دیگر کشورهای دنیا عرضه شود.
گوشی های تلفن همراه به قابلیت بارکد خوانی مجهز می شوند
گوشیهای تلفن همراه که هم اکنون در دنیای تکنولوژی مدرن به عنوان ابزاری چند منظوره به کار می رود در حال تبدیل شدن به یک دستگاه کنترل از راه دور دیجیتالی است که می‌تواند اطلاعات رمزدار از جمله بارکدها را ترجمه کرده و در غالب ویدئو، عکس و فایل های تصویری بروی صفحه نمایش خود ارائه دهد. 
به گزارش ایلنا، این فناوری جدید که هم اکنون بهرهگیری از آن در برخی مناطق آسیا آغاز شده و در ایالات متحده نیز در حال گسترش است به گوشی تلفن همراه این قابلیت را می‌دهد تا بارکدها و اطلاعات رمزدار اجناس را نمایش دهد.
CYRIAC ROEDING مدیر بخش تلفن همراه CBS درگفت و گو با شبکه خبری شین هوا، اظهارداشت: گوشی تلفن همراه یک ابزار طبیعی برای ترکیب جهان فیزیکال با جهان دیجیتالی است.
با استفاده از این فناوری جدید اکنون مشتریان شرکت مک دونالد در ژاپن می‌توانند با نزدیک کردن گوشی تلفن همراه خود به بسته های همبرگر اطلاعات مربوط به این غذا را به صفحه نمایش گوشی تلفن همراه خود منتقل کنند.
همچنین، کاربران تلفن همراه این کشور می‌توانند با نزدیک کردن گوشیهای خود به تبلیغات مجلات می‌توانند تمامی اطلاعات مربوط به آن آگهی را به صفحه نمایش تلفن همراه انتقال دهند.
در حال حاضر بسیاری از شرکتهای بزرگ تبلیغاتی همچون HEWLETT- PACKARD و PUBLICIS GROUPE در تلاش برای جا انداختن این فناوری در میان کاربران تلفن همراه کشور ایالات متحده آمریکا هستند.
گفتنی است؛ در این فناوری جدید که برای استفاده از آن شکل بارکدها باید از فرم سنتی به مکعبهای سیاه و سفید چهارگوش تغییر یابد، گوشیها با دوربین خود بارکد مورد نظر را اسکن کرده و سپس کد مذکور به ویدئو، موزیک یا فایل متنی بر روی صفحه نمایش ترجمه می‌شود.
خودپردازهای بانک ملی، بارکد خوان می شوند
تا دوماه آینده، یک هزار و 70 دستگاه خودپرداز بانک ملی، به سیستم بارکدخوان مجهز می شوند.
به گزارش روابط عمومی بانک ملی، خودپردازهای مجهز به این سیستم، پرداخت قبوض آب، برق، تلفن، گاز و ... را راحت کرده و مردم با نشان دادن اطلاعات قبوض خدماتی، می توانند در اسرع وقت پرداخت خود را انجام دهند .
لازم به ذکر است در فاز دوم این طرح نیز که سه ماه پس از فاز اول صورت خواهد گرفت ، 730 دستگاه خودپرداز به سیستم بارکدخوان مجهز خواهند شد.
مقاله چالش‌های RFID بر شبکه
صادق سلیمانی
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
کلید واژه: RFID، شبکه، ترافیک، امنیت، IPv6، استاندارد
1- چکیده
امروزه تقاضا برای RFID به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. نیاز قسمتهای مختلف کسب و کار برای تطابق سیستم‌هایشان با RFID یا استفاده از روش‌هایی که موجب تسهیل استفاده از RFID در سیستم کنونی شود و امکان انتقال از بستر فعلی به بستری که RFID را حمایت کند از دغدغه‌های سازمان‌های مربوطه به حساب می‌آید. شبکه از مهمترین حیطه‌های تأثیرگذاری RFID در ساختار فناوری اطلاعات سازمان است. مواردی که با ظهور RFID به‌خصوص در مقیاس کلان تحت تأثیر قرار خواهند گرفت عبارتند از: ترافیک، امنیت، حافظه، نظارت، محدوده‌های فرکانسی، آدرس‌دهی، استانداردهای مختلف و ....
در این مقاله علاوه بر پرداختن به برخی گرایش‌های تحقیقاتی جدید در رابطه با RFID، تأثیر ورود این فناوری به قلمرو شبکه و مواردی که هر رویکرد ارائه شده در زمینه‌ی استفاده از RFID در شبکه باید مورد نظر داشته باشد، بیان خواهد شد.
تو در زیر پوست منی
مدیریت دارو و غذا در اکتبر 2004 استفاده از وری چیپ (verichip) را در بدن انسان‌ها تأیید کرد. وری چیپ یک ریزتراشه به اندازه‌ی یک دانه‌ی برنج است که با یک تزریق ساده در زیر پوست جا گذاشته می‌شود. مثل بارکد تولیدات مصرفی، این ریزتراشه اطلاعات رمزی را ذخیره می‌کند و با یک اسکنر خوانده می‌شود. این ریزتراشه امکان «چک شدن» ما را مثل یک شماره‌ی امنیت اجتماعی دوسویه که در بدن جاگذاری شده است فراهم می‌آورد. سازنده‌ی این تراشه راه‌حل کاربردی دیجیتال (Applied Digital Solutions) در ابتدا بر این نکته تأکید کرده بود که این قطعه کاربردهای بالقوه‌ای در زمینه‌ی پزشکی دارد. این مرکز گفته است که فقط با پرداخت 150 تا 200 دلار می‌توانید تمام تاریخچه‌ی پزشکی خود را ـ از قبیل آلرژی‌ها، درمان‌های دارویی، بیماری‌های گذشته و نظایر اینها ـ به شکل کد درآورید و آن را روی بدن خود کار بگذارید. به این ترتیب دکتر یا سایر متخصصین پزشکی می‌توانند با یک اسکن سریع به این اطلاعات، قبل از شروع درمان دسترسی داشته باشند. اطلاعات را می‌توان هم بر روی خود تراشه‌ها بارگذاری کرد و هم می‌توان آنها را در بانک داده‌هایی وارد نمود که اسکن کردن تراشه در واقع قفل ورود به این بانک را باز می‌کند. وری چیپ یکی از آخرین نسخه‌های یک تکنولوژی شگفت‌انگیز است: تراشه‌های شناسایی با فرکانس رادیویی (RFID) که آن قدر کوچک هستند که می‌توان آنها را در داخل بدن کار گذاشت اما بیشتر، استفاده‌ی تجاری دارد. تجار برای ردیابی موجودی‌هاشان و شرکتهای حمل و نقل برای ثبت محموله‌هاشان از این تراشه‌ها استفاده می‌کنند. علاوه بر این مدیران حیات وحش، کشاورزان و دارندگان حیوانات خانگی از جمله کسانی هستند که به استفاده از این تراشه‌ها علاقه‌منداند. یک میلیون تراشه از این نوع در حیوانات خانگی و دام‌ها کار گذاشته شده است. در حال حاضر تنها عده‌ی کمی از مردم (طبق آمار تابستان 2004 حدود یک هزار نفر) خواستار کارگذاری این تراشه در بدن‌شان بوده‌اند و بیشترشان هم در کشوری غیر از ایالات متحده زندگی می‌کنند. در مکزیک، کارگزاران بلندپایه‌ی قضایی این تراشه‌ها را در اختیار دارند، به این ترتیب پلیس می‌تواند در صورت ربوده شدن، آنها را ردیابی کند. در بارسلون طبق گفته‌ی آسوشیتدپرس از این تراشه‌ها برای شناخته شدن عنوان افراد مهم (VIP) استفاده می‌کنند و از طریق ارتباط با به بانک‌های اطلاعاتی، به جریان پرداخت پول‌شان سرعت می‌دهند، درست مثل استفاده از کارت‌های هوشمند. سیستم خدمات درمانی هم قطعاً از وجود چنین تراشه‌هایی بسیار سود خواهد برد چرا که دسترسی به سابقه‌ی پزشکی بیماران از این راه سریع‌تر و راحت‌تر است. دولت بوش متعهد به پرداختن بیش از صد میلیون دلار شده تا تمام گزارش‌ها و پرونده‌ها را از شکل کاغذ و مکتوب به شکل الکترونیک تبدیل کنند. به تعداد بیمارانی که هر روز از این مرکز به آن مرکز خدمات درمانی مراجعه می‌کنند بیشتر می‌شود و این خطر وجود دارد که در جریان این نقل و انتقالات پرونده‌ی مکتوب پزشکی‌شان آسیب ببیند، به این ترتیب کار درمان با مشکل مواجه شود. اما این ریزتراشه‌ها هم چند سؤال اساسی را برمی‌انگیزاند. واضح‌ترین آنها، داشتن پتانسیل برای تخریب و از بین بردن حریم خصوصی است. سناتور پاتریک لیهی (Patrick Leahg) عضو جبهه‌ی دموکرات از ایالت ورمونت بیانیه‌ای را قرائت کرد که در آن به نگرانی‌هایی اشاره شده بود که تأیید این تراشه‌ها از سوی مدیریت غذا و دارو (FDA) ایجاد کرده بود. به گفته‌ی او FDA و نیز وزارت بهداشت و خدمات انسانی در پاسخ به این سؤال که این تکنولوژی جدید تا چه حد حریم خصوصی، ایمنی و آزادی‌های فردی را در نظر گرفته است سکوت کرده‌اند. سایر کسانی که طرفدار حفظ حریم خصوصی هستند نگرانی‌های دیگری را درباره‌ی پتانسیل ردیابی زندانیان، زندانیانی که به صورت مشروط آزاد شده‌اند و یا مهاجران غیرقانونی بیان کرده‌اند. شرکتی که این ریزتراشه را ساخته، در حال حاضر خدماتی ارایه می‌دهد که «فرشته‌ی دیجیتالی» (Digital Angel) نام دارد. این سرویس به مشتریان اجازه می‌دهد که حیوانات، هواپیماها و حتی اشخاصی را که از پی‌جوها یا ساعت‌های مچی با سیستم موقعیت‌یابی جهانی را ردیابی کنند. کارگذاری تراشه‌ی مجهز به GPS هم‌اکنون قابل انجام است. طبق گزارش نشریه‌ی کریستین سانیس مانیتور (christian science manitor)، در تابستان گذشته شرکت وری چیپ اعلام کرد که در حال توسعه تکنولوژی‌ای است که تراشه را قادر می‌سازد با سیستم ماهواره‌ای کار کند، به این ترتیب بهتر می‌تواند افراد گم شده را پیدا یا ردیابی کند. به احتمال زیاد بسیاری از مردم از این قطعات ردیابی خوش‌شان خواهد آمد. مثل کسانی که بیماران آلزایمری، سایر انواع بیماری‌های مربوط به حافظه و عقل دارند، والدینی که نگران فرزندان‌شان در کودکستان‌ها و مهدکودک‌ها هستند ـ. اما آنچنان که برای استاین‌هارد عضو انجمن آزادی‌های فردی آمریکا به رادیو ملی گفته است، این تکنولوژی می‌تواند حقیقتاً کلیدی باشد برای سیستم جهانی ردیابی. بری اضافه می‌کند که: «دولت می‌خواهد این قطعات را درون پاسپورت حدود 20 میلیون آمریکایی کار بگذارد». بعد از حوادث یازده سپتامبر قرار بر این شده بود که تراشه‌های اطلاعاتی را درون گواهی‌نامه‌های رانندگی هم کار بگذارند. معاوضه‌ی حریم خصوصی با ایمنی حتی آینده را هم مخدوش خواهد کرد، همچنان که لزوم یافتن افراد خطرناک جامعه را به سویی می‌برد که در آن هر کس، هر جا و همیشه قابل ردیابی است. طرح حریم خصوصی سالم به مصرف‌کنندگان هشدار می‌دهد که درباره‌ی نوع اطلاعاتی که در این وری‌چیپ‌ها بارگذاری می‌کنند محتاط باشند. آمار حیاتی درباره‌ی آلرژی‌ها و گروه خون اشکالی ندارد اما «آیا شما واقعاً دوست دارید کسی که آلرژی شما را درمان می‌کند بداند که مثلاً شما ساعت 3 عصر برای مشکل مغزی‌تان به پزشک مراجعه کرده بودید یا در ساعت 5 عصر سقط جنین داشته‌اید»؟ تولیدکنندگان وری‌چیپ اطمینان دارند که می‌توانند هم بر هراس درباره‌ی حریم خصوصی غلبه کنند و هم بر «عوامل ترس‌آوری» که این تراشه‌های قابل کارگذاری مجسم می‌کنند. اسکات سیلورمن ریاست مرکز راه‌حل‌های کاربردی دیجیتال در ماه اکتبر؛ در روزنامه‌ی نیویورک تایمز گفته بود که تأیید‌یه‌ی مدیریت دارو و غذا قدمی بزرگ در این راستا بود. این شرکت همچنین برنامه‌ی بازاریابی بزرگی به راه انداخته و نام آن را «تراشه‌دار شوید» گذاشته است. این برنامه، تبلیغاتی است برای فروش محصولا‌ت‌اش. در سال 2002، وایرد نیوز گزارش داد که مرکز راه‌حل‌های کاربردی دیجیتال برای صد هزار نفر اولی که متقاضی کارگذاری این تراشه‌ها شوند تخفیف در نظر گرفته است. این مرکز، وری‌چیپ را علاوه بر تکنولوژی پزشکی، به عنوان تکنولوژی ایمنی هم به فروش می‌رساند و بر این نکته تأکید دارد که این تراشه‌ها برای کنترل دسترسی به ساختارهای فیزیکی نظیر مراکز نیروگاه‌های هسته‌ای و نیز برای کاهش تقلب‌های مالی در مؤسسات مالی مختلف هم کاربرد دارند. مدافعان حریم خصوصی و آزادی‌های فردی به هشدار‌های‌شان به خریداران وری‌چیپ ادامه خواهند داد. اما گروه دیگری نیز وجود دارد که درباره‌ی کارگذاری این تراشه‌ها در بدن انسان نگران است: مسیحیت بنیادگرا. معتقدانی که به پیش‌گویی‌های کتاب وحی به طور کامل ایمان دارند و آن را می‌فهمند، بسیار مراقب تکنولوژی‌هایی هستند که تداعی‌کننده‌ی «نشان حیوان صفتی» در جهان است: یکی از ابزار ضدمسیحیت که در بخش 13 کتاب مقدس این گونه توصیف شده است: «و او باعث می‌شود همه، از کوچک و بزرگ، فقیر و غنی، رها و دربند نشانی در دست راست یا پیشانی‌شان داشته باشند، آن چیزی است که هیچ کس در امان نخواهد بود هر آن که این نشان را خرید و فروش نکند». نگرانی درباره‌ی وری‌چیپ‌ها اخیراً به حدی افزایش یافته که شبکه‌ی خبری مسیحیت درباره‌ی این که آیا این تراشه‌ها و سایر تراشه‌ها همان نشان حیوان (دیو)صفتی هستند، از عالم انجیل و استاد دانشگاه ریگنت، جوزف کیکاسولا این موضوع را سؤال کرد. او سعی کرد که مخاطبان را آرام کند، سپس گفت: «نظر من منفی است. من گمان می‌کنم که کتاب مقدس آشکارا می‌گوید که نشان حیوان‌صفتی برای خرید و فروش است و نیز چیزی است اجباری، یعنی از جانب دولت اجباری می‌شود. اما این ریزتراشه‌ها برای مقاصد خوبی چون پرونده‌های پزشکی و کودکان گمشده طراحی شده‌اند. اینها برای خرید و فروش نیستند، آن گونه که در کتاب مقدس توصیف شده». اما گذشته از نگرانی‌های ضدمسیحیت، چیزی در این باره عجیب است که بدن را در تقابل و تعامل با ماشین‌ها قرار می‌دهد. بدون نیاز یا امکان مسیر (جهت) فعال. وقتی بازی ویدئویی بازی می‌کنیم یا از ماشین‌هایی خودپرداز (ATM) استفاده می‌کنیم. ما کنترل کننده‌ی تمام روند و فرآیند هستیم، هر زمان که به این تعامل دست می‌زنیم. هنگامی که یکی از این وری‌چیپ‌ها را در بدن خود داشته باشیم، به این معنی است که می‌توانند ما را به طور غیرفعال اسکن کنند. چه بخواهیم چه نخواهیم، اطلاعات‌مان را از طریق اسکن کردن می‌خوانند. شکی نیست که این فراهم آوردن اطلاعات به شکل فوری بخشی از تقاضا است و مطمئناً موهبتی است برای قربانیان حوادث یا در ردیابی افراد خطرناک. اما ما در قبال به دست آوردن چنین امنیت و کارآیی چیزی را از دست می‌دهیم و آن از دست دادن کنترل است ـ دادن خود به چیزی یا کسی که تنها خدا می‌داند و نقض بدیع انسان (از بعد زیست‌شناشی) و شاید قدمی بسیار کوچک در راستای آینده‌ای نیمه انسانی و نیمه ماشینی یا سایبرگ «Cyborg». |
| ● نویسنده: هنرى - مالوا |
به زودی اطلاعات پزشکی مهم را در زیر پوست بیماران ذخیره می شود
پزشکان به زودی خواهند توانست اطلاعات پزشکی مهم را در زیر پوست بیماران ذخیره کنند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاری فرانسه ، انجمن پزشکی آمریکا اعلام کرد، ابزارهایی در ابعاد یک دانه برنج که با یک سوزن زیر پوست کاشته می‌شود، امکان دسترسی سریع پزشکان اورژانس را به پرونده پزشکی بیماران بسیار بد حال فراهم می‌کند.
این ابزارها می‌تواند با کمک به شناسایی بیماران وامکان دسترسی امن به اطلاعات بالینی “ایمنی و اثربخشی مراقبتهای بیماران” را بهبود بخشد.
درحال حاضر “وال-مارت” و سایر مراکز تجاری برای تسریع در سامانه‌های توزیع خود از برچسب‌های شناسایی رادیوفرکانس RFIDاستفاده می‌کنند. این کار با ارسال پیامهای کوچک که راحت تر از بارکد قابل بررسی است، انجام می- شود. کاشت این ابزارها در زیر پوست افراد می‌تواند، تداوم و هماهنگی مراقبتها را بهبود بخشد و عوارض جانبی دارویی و سایر اشتباهات پزشکی را کاهش دهد.
با این حال این ابزارها خطرهایی نیز دارد و حفظ حریم خصوصی بیماران یا سایر خطرهای اجتماعی را به همراه دارد. نگرانی اصلی حفظ حریم خصوصی اطلاعات ذخیره شده در این دستگاهها است.
این دستگاهها را می‌توان از زیر پوست خارج کرد و به خاطر کوچکی ابعاد آنها قابل انتقال به سایر قسمتهای بدن است. این دستگاهها در کار دستگاههای الکتریکی مانند دفیبریلاتور اختلال ایجاد می‌کند و تاثیر آنها بر داروهای تجویزی مشخص نشده است.
اداره نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریکا تاکنون فقط برچسب‌های “غیرفعال” را برای کاشتن در بدن انسان تایید کرده است. این برچسب‌ها پس از قرار دادن در بدن قابل تغییر نیست و محدوده انتقال و ظرفیت محدودی دارد.
این دستگاهها فقط می‌تواند یک رمز شناسایی منحصر بفرد داشته باشد تا از حریم خصوصی افراد محافظت کند.
اداره نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریکا در نهایت دستگاههای فعال را نیز که حاوی باتری‌های داخلی است و با تغییر وضع بیمار روزآمد می‌شود، تایید خواهد کرد.
این انجمن نسبت به پیامدهای بالقوه اجتماعی نظیر استفاده از این دستگاهها برای نظارت بر افراد که می‌تواند تجاوز به آزادی‌های فردی باشد، هشدار داده است.
این انجمن توصیه کرده است این دستگاهها بدون رضایت آگاهانه بیماران در بدن آنها کاشته نشود و پزشکان بر آنها نظارت داشته باشند
پرده‌برداری فیلیپس از اولین دستیار بی‌سیم برای کمک به پزشکان
در کنگره جهانی کاربرد IT در پزشکی، صنایع الکترونیک فیلیپس اولین دستیار سیار (بی‌سیم) خود را معرفی کرد. این سیستم پرتابل می‌تواند امکان دستیابی به اطلاعات پزشکی بیمار را که در گزارش‌های الکترونیک بیمارستان ذخیره شده است، برای پزشکان و پرستاران فراهم کند. به این ترتیب مراقبتهای پزشکی از محدوده تخت بیمار فراتر خواهند رفت. دستگاه از یک صفحه لمسی بزرگ تشکیل شده است که دارای ویژگی‌های RFID، اسکن بارکد، بلوتوث، Wi-Fi و یک دوربین دیجیتال است.
به گفته یکی از مدیران ارشد فیلیپس: "پزشکان و پرستاران تحت فشار شدیدی هستند که آنها را مجبور به مانیتورینگ پیوسته وضعیت بیمار می‌کند. علاوه بر این آنان باید بتوانند در هر لحظه از سلامتی و راحتی تک‌تک بیماران مطمئن باشند. سیستم بی‌سیم جدید امکان بازیابی و اصلاح پرونده الکترونیک بیمار را فراهم کرده و بسیار مطمئن‌تر از روش‌های کلاسیک پرونده‌سازی است.
این سیستم از بهار 2008 با نام Clinic Scape به بازار عرضه خواهد شد. وزن سبک، طراحی مدرن، طول عمر باتری و صفحه لمسی با کیفیت بالا از ویژگی‌های clini scape به شمار می‌روند. استفاده از آن برای کاربران بسیار ساده بوده و با حداقل آموزش، حداکثر بهره را خواهند برد. این وسیله می‌تواند به کاهش خطاهای پزشکی و افزایش آگاهی پزشک و بیمار کمک کند. به علاوه پرکردن انواع فرم‌های پزشکی، نمایش علایم حیاتی، ارایه گزارش‌ها و مشاهده وضعیت زخم‌ها از خدمات دستگاه هستند.
پردازش تصاویر پزشکی
انسان های دیجیتاتی قرن ۲۱
|  |
این قطعه کوچک الکترونیکی به همراه یک فرستنده، گیرنده و یک آنتن در لوله شیشه ای فوق العاده مقاومی به اندازه (mm1/۲*mm12) جای دارد. اساس کار این مجموعه برمبنای فناوری RFID (شناسایی از طریق امواج رادیویی) است و توسط شرکت آمریکایی به همین نام در فلوریدا ساخته شده است.
دو تن از کارکنان شرکت City watcher که در امور RFID فعالیت می کنند، جزو اولین داوطلبانی بودند که این «کاشت» را در دستانشان جای دادند. بدین ترتیب، آنها بدون استفاده از کارت شناسایی به مکان های امنیتی شرکت و بخش های مختلف آن دسترسی داشتند. پس از این اقدام موفقیت آمیز مدیران شرکت بر آن شدند تا مشتریان خود را جهت استفاده از این فناوری متقاعد و تشویق کنند.
چگونگی کارگذاری «کاشت» ها:
کارگذاری «تراشه» توسط پزشک متخصص و طی یک عمل جراحی صورت می گیرد. ابتدا تزریقی بی حس کننده در دست چپ متقاضی صورت می گیرد و سپس «کاشت» را به کمک سرنگی مخصوص، مابین لایه عمقی پوست و ماهیچه ها جای می دهند و خراش بوجود آمده در مدت کوتاهی ترمیم می شود. هر چه که باشد فرقی نمی کند، مهم این است که راحت و با خیالی آسوده بدون خطر گم شدن کیف پول، کارت شناسایی، کارت بانکی، کارت عضویت و... می توانید به سفر بروید، خرید کنید، ثبت نام کنید، حساب بانکی باز کنید و حتی از آن پول برداشت کنید.
کافی است جلوی در فروشگاه، دست خود را مقابل اسکنر قرار دهید، در یک ثانیه، «تراشه» را از دور فعال می کند و شماره ۱۶ رقمی را که فقط به خود شما اختصاص دارد دریافت می کند و به کامپیوتری که حاوی تمام فایل های مشتریان است می فرستد.
کامپیوتر، شما را شناسایی و طبق خواسته شما وضعیت حساب بانکی تان را اعلام می کند. احتمالا در آینده ای نه چندان دور می توان به وضعیت ایمنی خانه تان نیز به کمک همین فناوری دسترسی داشته باشید؛ یک جایگزین استثنایی برای سیستم های هشداردهنده کنونی.
مسئولان حفظ سلامت و بهداشت آمریکا حمایت خود را از چنین فناوری اعلام کردند و استفاده از آن را عاری از هرگونه تهدیدی برای سلامت بشر دانستند.
کاربرد RFID در علم پزشکی:
هم اکنون این فناوری، در آمریکا کاربرد پزشکی نیز دارد. وقتی سرویس اورژانس یک بیمارستان، مجروح ناشناسی را پذیرش می کند و یا اینکه حال بیمار به قدری وخیم است که قادر نیست خود را معرفی کند، پزشکان زمان قابل ملاحظه ای را برای شناسایی وی و ثبت سابقه پزشکی اش از دست می دهند. اما اگر بیمار مجهز به این «کاشت» باشد، به محض ورودش به بیمارستان تمام مشخصات وی از قبیل: نام، آدرس، تلفن، سوابق پزشکی، گروه خونی و.... اسکن می شوند و پزشکان فوراً به پرونده پزشکی او دست می یابند.
از ابتدای سال ۲۰۰۶ تاکنون بیش از ۷۸ بیمارستان تمایل خود را برای بهره بردن از این «کاشت» اعلام کرده اند و ساختمان های خود را مجهز به اسکنرهای مربوطه ساخته اند. در مکزیک، مقامات دولتی به این پیشرفت علمی به عنوان ابزار کنترل امنیت، توجه ویژه ای داشته اند. ژانویه ۲۰۰۶ دهها تن از کارمندان وزارت دادگستری و دفاتر وکالت مکزیکو با هزینه سازمان، عمل کارگذاری «کاشت» را انجام داده اند. از این به بعد، درهای دفتر وزارتخانه، اتاق های بایگانی اسناد و مدارک محرمانه و مکان های امنیتی سازمان، توسط گیرنده ها کنترل می شوند. همچنین در اداره جات و شرکت ها با نصب این اسکنرها، امکان ثبت ورود و خروج کارمندان و ساعت دقیق آن فراهم می شود.
به گفته کارشناسان این فناوری قصد فتح بازارهای دنیا را دارد. هم اکنون بیش از ۲۰۰۰ نفر در دنیا در دستان خود «تراشه» دارند.
امل گاسترا، ۲۹ ساله و مدیر یک موسسه پست الکترونیکی است. وی در واشنگتن زندگی می کند: «عمل کاشت توسط پزشک خانوادگی ام انجام گرفت. وی ۲« تراشه » در دستانم جای داد. دست چپ برای انجام کارهای عادی روزمره ام که کاربردی همانند دیگر« تراشه»های زیرپوستی دارد. اما« تراشه » ای در دست راستم کار گذاشت که کوچکتر است. حافظه آن، قابلیت ذخیره سازی پیام های بسیار طولانی را دارد، می توان اطلاعات را پاک کرد، یا تغییر داد. کارایی آن برایم نامحدود است، یک قفل الکترونیکی و یک اسکنر روی در آپارتمانم نصب کرده ام، به محض اینکه دستم را به دستگیره در نزدیک می کنم، در باز می شود. در اتومبیل و محل کارم نیز به این سیستم، مجهز هستند.»
دیک کارلیر، ۳۴ سال دارد و مهندس طراحی صنعتی است. می گوید: «وقتی تصمیم گرفتم در دستانم«تراشه» بگذارم، والدینم می ترسیدند لوله شیشه ای محافظ آن در دستانم بشکند یا به هر جای دیگری در بدنم حرکت کند. اما هم اکنون همه چیز خوب است. آنها دیگر نگرانی ندارند. احساس می کنم استثنایی و متفاوت هستم. همه جا و همه وقت همراه خودم تمامی مدارک لازم و مربوطه را دارم، ضمن اینکه همگی نامرئی اند. اوایل دوستانم در عین ناباوری و تعجب می خواستند دستم را بگیرند و« کاشت» جادویی زیر پوستم را لمس کنند.
RFID چیست و چگونه عمل می کند؟
Rodio Frequency Ideafification یا شناسایی از طریق امواج رادیویی عبارتی عام برای تمام فناوری هایی است که جهت شناسایی خودکار اشیا، کالاها، حیوان و انسان از امواج رادیویی استفاده می کنند. رایج ترین کاربرد RFID ذخیره سازی شماره سریال و یا اطلاعات دیگری چون (وزن، رنگ و...) برروی یک قطعه کوچک الکترونیکی (تراشه) است.«تراشه » به یک آنتن برای شناسایی کالا متصل می باشد.
آنتن، امکان انتقال اطلاعات از تراشه به اسکنر را فراهم می سازد.
به مجموعه تراشه و آنتن، اتیکت یا برچسب می گویند.
فرستنده اسکنر برای برقراری ارتباط با تراشه به آنتن برچسب، پیام (سیگنال) ارسال می کند. برچسب که تا این لحظه، غیرفعال بوده، انرژی خود را جهت تغذیه جریان های داخل تراشه از میدان مغناطیسی تأمین می کند. تراشه، اطلاعات را به سوی گیرنده اسکنر می فرستد. در آنجا، اطلاعات به داده های عددی تبدیل می شوند. سیستم RFID از چندین بسامد استفاده می کند. اما به طور کلی رایج ترین آنها زیر فرکانس«حدود KHZ125»و بالای« MHZ ۵۶/۱۳» و «۹۰۰ -۸۵۰ MHZ» UHF می باشند.
تاریخچه RFID:
در سال ،۱۹۴۵ لیون ترمین، برای اتحادیه شوروی یک ابزار جاسوسی اختراع کرد.
اگر چه این اختراع در واقع، وسیله ای برای شنود مخفیانه بود و برچسب شناسایی به شمار نمی رفت، ولی محققین اولین کاربرد تکنولوژی RFID را به آن نسبت داده اند.
بنابه اظهارات یک منبع اطلاع رسانی، تکنولوژی که در RFID مورد استفاده قرار می گیرد به سال ۱۹۲۰ برمی گردد. همین منبع ادعا می کند، از چنین فناوری (البته مشابه به آنچه که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد) انگلیسی ها در سال ۱۹۳۲ برای تشخیص و شناسایی هواپیماهای خودی و دشمن بهره می بردند