فناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورفناوریهای شناسایی و ردیابی
بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسورNFC ارتباطی نزدیک و هوشمند
اولین خاطره همه ما از به اشتراک گذاری عکس ها، فیلم ها و اطلاعاتمان در موبایل به تکنولوژی اینفرارد مربوط می شود؛ تکنولوژی ای که ما را مجبور می کرد گوشی هایمان را به هم نزدیک کنیم تا فایلی منتقل شود. بعدتر بلوتوث آمد و فاصله های گوشی ها کمتر شد. حالا اما دوباره تکنولوژی ای که با فاصله کم و سریع تر اطلاعات را منتقل کند ، دوباره مورد نیاز قرار گرفته و اینگونه است که NFC متولد شد.
ارتباط میدان نزدیک
NFC مخفف عبارت Near Field Communication (ارتباط میدان نزدیک) است که یک فناوری جهت تبادل داده ها در فاصله کم است و با استفاده از آن دو دستگاه هنگامی که بسیار نزدیک هم قرار می گیرند از طریق امواج رادیویی (حداکثر چهار سانتی متر) ارتباط برقرار کرده و دیتا را جابجا می کنند. در این روش بر خلاف بلوتوث نیازی به صرف زمان برای جستجوی دستگاه های نزدیک نیست. بسیار سریع تر از بلوتوث آغاز به کار می کند، ولی در ادامه و برای انتقال داده ها با سرعت کمتری پیش می رود. این سیستم هوشمند، داده ها را با سرعت 424 کیلوبیت در هر ثانیه ارسال می کند که در مقایسه با سرعت بلوتوث (2.1 مگابیت در هر ثانیه است) سرعت بسیار کندی است. ممکن است از نظر بسیاری ازکاربران خیلی جذاب و نوآورانه نباشد و فقط یک توسعه کوچک از سیستم پرداخت غیرتماسی RFID تلقی شود اما آنچه NFC را به یک ابزار پرکاربرد تبدیل می کند ، آینده تجارت الکترونیک است. کافی است تصور کنید که گوشی هوشمند شما هنگام خرید از یک سوپر مارکت یا فروشگاه بزرگ نقش کارت اعتباری شما را بازی کند. مهم ترین دستاورد این فناوری امنیت نسبی مناسب آن است. اگر کسی بخواهد از طریق NFC به دستگاه شما نفوذ کند یا در ارتباط دستگاه شما با یک دستگاه دیگر اخلال به وجود بیاورد، باید به گجت شما بسیار نزدیک شود در حالی که این کار بدون جلب توجه و مشکوک کردن شما ، تقریبا غیرممکن است.
امروزه بسیاری از گجت ها مانند تلفن های هوشمند، تبلت ها و لپ تاپ ها نیز از این فناوری بهره می برند و کافی است هنگام تبادل داده به یکدیگر نزدیک شوند. بلیت های الکترونیکی مترو، اتوبوس یا کارتهای دانشجویی نیز دارای تگ NFC هستند و با نزدیک کردن آنها به دستگاه های مربوطه ، عملی که برای آنها تعریف شده به اجرا در می آید. لیست کاملی از ابزارهای مجهز به NFC توسط سایت www.nfcworld.com فراهم شده است.
تگ های NFC
تگ های NFC ابزار کوچک غیرفعالی هستند که درون خود یک میکروچیپ دارند که توانایی ذخیره و صرفاً ارسال اطلاعات را دارند. با استفاده از برنامه های مختلف اندرویدی می توان روی این ریزتراشه های کوچک تغییراتی اعمال کرد و هر زمان که لازم بود با استفاده از گوشی یا هر دستگاه NFC Reader دیگر ، اطلاعات را از روی تراشه ها برداشت. اطلاعاتی که می توانیم روی این تگ های NFC ذخیره کنیم بستگی به میزان حافظه آنها دارد.
هم اکنون سه استاندارد برای عملکرد NFC وجود دارد : نخست حالت Peer to Peer که به دو دستگاه اجازه تبادل اطلاعات می دهد. دوم حالت Read/Write که به دستگاه فعال اجازه برداشت اطلاعات از یک دستگاه منفعل را می دهد و حالت سوم ، شبیه ساز کارت که به شما امکان می دهد تا از NFC به عنوان یک کارت اعتباری یا کارت الکترونیک استفاده شود.
طریقه فعال سازی NFC و نحوه به اشتراک گذاری فایل ها
به منوی تنظیمات بروید و پس از رفتن به Wireless & Network در قسمت More (بیشتر) روی عبارت NFC ضربه بزنید. در همین حال قابلیت Android Beam نیز به صورت خودکار فعال می شود. اگر Beam به طور خودکار روشن نشد، کافی است روی آن فشار دهید و Yes (بلی) را بزنید. بعد از فعال کردن NFC در هر دو دستگاه ، کافی است تا محتوایی را که می خواهید منتقل کنید، آورده و بعد دو گجت را پشت به پشت هم بچسبانید، در این حین لرزشی را احساس می کنید و روی صفحه عبارت Beam to Beam به همراه انیمیشن نقش می بندد. اگر روی آن ضربه بزنید، می بینید که فایل یا محتوای مورد نظر در حال انتقال از گوشی فرستنده به گوشی گیرنده است.
محتوای قابل انتقال می تواند هر چیزی باشد. به عنوان مثال شما می توانید عکس، ویدئو، موزیک یا فایل و هر چیز دیگری را منتقل کنید. حتی قادر خواهید بود صفحات وب را از طریق NFC به اشتراک بگذارید. به این صورت که وقتی شما صفحه وبی را باز کرده و گوشی مقصد را به گوشی خود می چسبانید، بلافاصله صفحه مورد نظر در گوشی باز شده و در واقع به اشتراک گذاری صفحات وب url منتقل می شود.
