فناوریهای شناسایی و ردیابی

بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسور

فناوریهای شناسایی و ردیابی

بارکد ، RFID ، شناسایی با امواج رادیویی ، ردیابی ، ردگیری، ردیابی ماهواره ای ، GPS ، بینایی ماشین ، بیومتریک ، کارت هوشمند، سنسور

خرید با خطوط سفید و سیاه

در سال 1932 یک پروژه بلندپروازانه توسط گروهی کوچک از دانشجویان دانشکده بازرگانی دانشگاه هاروارد به سرپرستی «والاس فلینت» در حال اجرا بود. این پروژه، مشتری‌های فروشگاه‌ها را قادر می‌ساخت تا کالای خود را از یک کاتالوگ انتخاب کرده و کارت پانچ‌شده مربوط به آن را بردارند. سپس کارت‌ها را به مسئول فروش ارائه می‌دادند و او آن‌ها را درون دستگاه کارت‌خوان قرار می‌داد. سپس سیستم به‌طور خودکار کالاها را به قسمت فروش منتقل می‌کرد و آن‌ها را همراه با قبض پرداخت در اختیار مشتری قرار می‌داد.
بارکدهای مدرن در سال 1948 ابداع شدند. «برنارد سیلور» که یک دانشجوی فارغ‌التحصیل از انستیتوی تکنولوژی درکسل در فیلادلفیا بود، دورادور به گوشش رسیده بود که مدیر یکی از رستوران‌های زنجیره‌ای محلی از یکی از روسای دانشکده‌ها درخواست کرده تا سیستمی را برایش پی‌ریزی کنند که بتواند به‌صورت خودکار اطلاعات مربوط به محصولات را در حین خروج مشتری ثبت کند. سیلور با دوست خود «نورمن ژوزف وودلند» در این‌باره صحبت کرد. وودلند یک دانشجوی فارغ‌التحصیل 27 ساله و معلمی در درکسل بود. این مسئله او را نیز به سر ذوق آورد و او شروع به کار روی آن کرد. اولین ایده او استفاده از الگوهایی از جوهر بود که در زیر نور ماورای‌ بنفش بدرخشند.
وودلند و سیلور دستگاهی ساختند که کار می‌کرد اما دارای مشکلاتی از قبیل بی‌ثباتی جوهر و همچنین خرج زیاد چاپ الگوها بود. اما وودلند کماکان مصر بود که ایده آن‌ها کار خواهد کرد؛ به‌همین دلیل مقداری از پس‌انداز خود را برداشت و از شغل معلمی در درکسل دست کشید و به آپارتمان پدربزرگش در فلوریدا نقل‌مکان کرد تا بتواند با فراغ بال بیشتری روی این موضوع کار کند.
در 20 اکتبر سال 1949، وودلند و سیلور اختراعی را تحت عنوان «دستگاه طبقه‌بندی و روش آن» ثبت کردند. تاریخ‌نویسان مبحث بارکد، اشاره می‌کنند که بارکد آن‌ها شبیه به هدف‌های ورزش تیر‌وکمان بود و از یک سری دایره‌های هم‌مرکز تشکیل شده بود. در آن هنگام که آن دو نفر می‌خواستند چنین سمبلی را شرح دهند نماد‌شناسی آن را بر اساس الگوهایی از خطوط صاف که بسیار شبیه به بارکدهای امروزی مثل UPC و Code 39 بود، توضیح می‌دادند.
نماد آن‌ها از چهار خط سفید روی یک پس‌زمینه تیره تشکیل می‌شد که اولین خط، خط مبنا بود و موقعیت سه خط دیگر نسبت به آن تعیین می‌شد. اطلاعات توسط حاضر یا غایب بودن آن‌ها رمزگشایی می‌شد. این روش منجر به 7 نوع طبقه‌بندی می‌شد. البته مخترعان توضیح دادند که با اضافه کردن خطوط می‌توان به تعداد بیشتری طبقه‌بندی رسید؛ مثلا با 10 خط می‌توان 1023 گروه مختلف داشت.
وودلند و سیلور اختراع خود را در 7 اکتبر 1952 به‌نام خود در سازمان ثبت اختراعات امریکا ثبت کردند.
در سال 1962 سیلور در سن 38 سالگی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت و نتوانست استفاده تجاری از اختراع خود را به چشم ببیند. وودلند در سال 1992 مدال فناوری ملی امریکا را از رئیس‌جمهور وقت دریافت کرد اما هیچ‌کدام از این دو نفر درآمد چندانی از اختراع چندین میلیارد دلاری خود کسب نکردند.
بارکد تا سال 1966 به مصرف تجاری نرسیده بود. اتحادیه ملی رستوران‌های زنجیره‌ای (NAFC) به تمامی تولیدکننده‌های تجهیزات اعلام کرد که به سیستمی برای سرعت بخشیدن به پروسه پرداخت پول و تحویل کالا، نیاز دارد. یک سال بعد شرکت RCA یکی از اولین دستگاه‌های اسکن را در فروشگاه کروگر در سین‌سیناتی نصب کرد. کدهای به‌کار رفته شبیه هدف تیروکمان بود و این بارکدها از قبل روی جعبه‌های کالا چاپ نشده بودند، بلکه به‌صورت برچسب‌هایی بعدا توسط کارکنان روی آن‌ها چسبانده می‌شدند. اما نیاز به نوعی کدگذاری بود که همه تولیدکننده‌های محصولات غذایی بتوانند از این فناوری استفاده کنند.
در سال 1969 این اتحادیه از شرکت لاجیکن خواست تا طرح یک سیستم بارکد فراگیر را ارائه کند. نتیجه، طرحی دو بخشی به‌عنوان کد شناسایی محصولات فروشگاه‌های عمومی (UGPIC) بود که در تابستان سال 1970 ارائه شد. سه سال بعد کمیته تخصصی این‌ کار، پیشنهاد پذیرش سمبل UPC را داد که هنوز هم در امریکا استفاده می‌شود. این امر تحویل شرکت IBM شد و توسط «جرج لاورر» که نقش بسیار مهمی در بسط ایده وودلند و سیلور داشت، گسترش پیدا کرد. در آن زمان وودلند نیز کارمند شرکت IBM‌ بود.
در ژوئن سال 1974 اولین اسکنر UPC توسط شرکت NCR (که بعدها شرکت ملی ثبت نقدینگی نامیده شد) در سوپرمارکت مارش در ایالت اوهایو نصب شد. در 26ام همین ماه اولین کالای دارای بارکد توسط این اسکنر بررسی شد و از بخش تحویل به مشتری عرضه گردید. این کالا یک بسته 10تایی آدامس میوه‌ای بود. قراری مبنی بر اینکه این کالا اولین باشد نبود بلکه تنها به‌طور اتفاقی توسط یک فروشنده که اسمی از او برجای نمانده، انتخاب شد. این بسته آدامس اکنون در انستیتو اسمیتزونیان موزه ملی تاریخ امریکا برای عموم به نمایش درمی‌آید.
تلاش‌های بسیار زیادی در جهت تجاری کردن استفاده از بارکد‌ها از اواخر دهه 1950 انجام شده است که از جمله‌ آن‌ها می‌توان به انجمن راهداری امریکا در دهه 1950و برچسب‌زنی به اتومبیل‌ها در سال 1967 که 7 سال به طول انجامید و در سال 1975 هم به کنار گذاشته شد اشاره کرد.
شاید اولین استفاده واقعا موفق در این زمینه را بتوان سیستمی دانست که در سال 1969 توسط جنرال موتورز برای شماره‌گذاری محورهای اتوموبیل‌های خود به ‌کار گرفته شد. اتفاقی که بارکد را واقعا به‌عنوان روشی صنعتی و کاربردی به همگان معرفی کرد در اول سپتامبر 1981 رخ داد. در آن تاریخ وزارت دفاع امریکا استفاده از کد 39 را برای نشانه‌گذاری تمامی محصولاتی که به ارتش کشور فروخته می‌شد، پذیرفت و این سیستم را LOGMARS نام نهاد که هنوز نیز از همین نام استفاده می‌شود.

فناوری و روزنامه نگاری؛ کاربرد بارکدها در گزارشگری سلامت

نخست بگذارید مروری کوتاه داشته باشیم بر کاربرد بارکدها. بارکدهای دوبعدی می توانند حاوی اطلاعات مختلفی باشند (شماره تلفن، متن، عکس، آدرس سایت، غیره) و می توان با استفاده از دوربین موبایل این اطلاعات را "اسکن" کرد.

می توانید بارکدهای دو بعدی را هایپرلینک چاپی تصور کنید. اگر یک مشتری، موبایل مجهز به دوربین و نرم افزار مناسب داشته باشد (این نرم افزار به آسانی در دسترس و معمولا رایگان است)، او می تواند یک کد دو بعدی را با استفاده از موبایل اسکن کند تا انواع و اقسام اطلاعات را به دست آورد: کوپن، بخشهایی از بازاریابی ویروسی، بخشهایی از یک کتاب و غیره و غیره.

بعد از اسکن کردن، مرورگر موبایل بصورت خودکار مصرف کننده را به یک آدرس سایت اینترنتی هدایت می کند، چون می توان آن آدرس را در کد دو بعدی قرار داد. اگر بتوانید مصرف کنندگان را به نسخه موبایل سایت خود هدایت کنید، بدین ترتیب می توانید شمار مراجعه کنندگان به محصول مکتوب خود را افزایش دهید.

کاربرد بارکد دو بعدی برای گزارش نویسی یا پویشگری در زمینه بهداشت، محیط زیست، علوم: برخی سازمانها و دولتها برای کارزارهای اطلاع رسانی عمومی درباره بهداشت و بهزیستی شروع به استفاده از این بارکدها کرده اند. در منطقه ایباراکی ژاپن، یک شرکت تعاونی کشاورزی دولتی با همکاری گروه های مختلف بارکدهای دو بعدی را به برچسب محصولات غذایی اضافه کرده است.

برچسبها در مبدا الصاق می شوند و توضیح می دهند محصول در کجا پرورش یافته یا فرآوری شده و سایر اطلاعات درباره اجزای محصول را ارائه می دهند. مشتری می تواند در سوپرمارکت به کمک موبایل بارکد دو بعدی را اسکن کند و به یک بانک اطلاعات موبایل هدایت شود. این بانک حاوی اطلاعاتی درباره ترکیب خاک، کود ارگانیک، استفاده از آفت کش و علف کش و غیره است.

همچنین در ژاپن، شرکت "دابون ارگانیک" که موز تولید می کند، از بارکدهای دو بعدی برای ارائه تاریخ برداشت محصول و کشور مبدا استفاده می کند. بارکدهای دو بعدی به کانتینرها چسبانیده شده و هنگام ورود به سوپر مارکت چک می شوند.

سایر کاربردهای بالقوه برای بار کدهای دو بعدی عبارتند از:

  1. ارائه فهرستی از اجزای غذا، نوشیدنی و دارو
  2. پرونده شخصی سلامت که بیمار می تواند همراه داشته باشد
  3. نگهدای و سایر اطلاعات مهم برای لوازم پزشکی
  4. کارزارهای افزایش آگاهی عمومی
  • نظر شما چیست؟ آیا کاربردی خلاق برای بارکدهای دو بعدی در منطقه خود سراغ دارید؟ چگونه می توان از آنها برای انتشار اطلاعات استفاده کرد؟ خواهشمند از بخش نظرات برای در میان گذاشتن تجربیات خود استفاده کنید.

ایمی وب مشاور رسانه های دیجیتال و رییس گروه وب مدیا Webmedia است. می توانید نکات و ایده های بیشتر درباره مالتی مدیا را در وبلاگش بیابید.

نحوه خواندن کد های میله ای

کد های میله ای امکان رمزگذاری اعداد و حروف را با استفاده از ترکیب میله ها و فضای خالی با عرض متفاوت فراهم می نمایند . کدهای میله ای شامل هیچگونه داده توصیفی نبوده  و صرفا" بیانگر یک کد منحصربفرد می باشند که پس از خواندن و ارسال آن برای کامپیوتر ، امکان رمزگشایی کد و  دستیابی به سایر اطلاعات مرتبط با آن فراهم می گردد .
با توجه به این که کامپیوترها قادر به خواندن کدهای میله ای نمی باشند ، می بایست در ابتدا کدهای میله ای به یک فرمت خاص داده  تبدیل شوند تا  در ادامه کامپیوتر بتواند بر روی آنان پردازش های لازم را انجام دهد . دستگاهی که قادر به خواندن و یا ضبط اطلاعات کدهای میله ای است را 
bar code reader و یا bar code scanner می گویند .
یک Bar Code Reader معمولا" شامل عناصری نظیر : اسکنر ، کدبردار و کابلی است که کدبردار را به کامپیوتر متصل می نماید . وظیفه اسکنر ، پویش نمادها و ضبط میله ها و فضای خالی و ارسال آنان برای رمزبردار است . رمزبردار ، میله ها و فضای خالی را  ترجمه و داده را با یک فرمت قابل قبول برای کامپیوتر ارسال می نماید .
یک bar code scanner می تواند خود دارای یک رمزبردار از قبل تعبیه شده درون خود باشد و  یا از یک اینترفیس جداگانه بدین منظور استفاده نماید .
در حال حاضر از چهار نوع متفاوت bar code reader برای خواندن کدهای میله ای استفاده می گردد  که هر یک از فناوری های مختلفی برای خواندن و رمزگشایی کد میله ای استفاده می نمایند .

  • قلم نوری ( Pen type )

  • اسکنرهای لیزری ( Laser scanner )

  • دستگاه های CCD

  • دستگاه های مجهز به دوربین

در ادامه با هر یک از این فناوری ها بیشتر آشنا می شویم . 
دستگاه های قلم نوری 

دستگاه های pen type دارای یک منبع نور و یک دیود حساس به نور می باشند. برای خواندن یک کد میله ای ، می بایست نوک قلم  بطور پیوسته و یکنواخت روی تمامی میله ها  کشیده شود. دیود نوری دانسیته و یا شدت نور برگشتی که از منبع نور تابانده شده است را اندازه گیری می نماید و یک شکل موج مطابق با عرض میله ها و فصاهای خالی موجود در کد میله ای را تولید می نماید . میله های مشکی ( فضاهای تیره ) موجود در کد میله  ای ، نور را جذب و فضاهای سفید ( فضاهای روشن ) نور را منعکس می نمایند. ولتاژ شکل موج تولید شده توسط دیود نوری ، بیانگر یک الگوی دقیق از فضاهای روشن و تیره در یک کد میله ای است . در ادامه ، شکل موج توسط اسکنر به روشی مشابه آنچه در الفبای مورس عمل می شود ، رمزگشایی می گردد.
شکل 1 ، یک دستگاه Pen Type Reader  را نشان می دهد .

یک دستگاه Pen Type Reader

شکل 1: Pen Type Reader

 دستگاه های فوق ساده ترین و ارزان ترین اسکنرهای کد میله ای موجود در بازار می باشند . با توجه به این که در این نوع دستگاه ها از قطعات متحرکی استفاده نشده است ، عمر مفید آنان طولانی است .
در زمان پویش یک کد میله ای ، قلم نوری می بایست با کد میله ای تماس برقرار نماید . این موضوع می تواند چالش های مختص به خود را به دنبال داشته باشد . در صورتی که یک کد میله ای می بایست بیش از یک مرتبه خوانده شود ، ممکن است به دلیل تماس مستقیم نوک قلم نوری با کد میله ای مشکلاتی در خصوص خواندن مجدد آن بوجود آید . همچنین ، عملکرد یک قلم نوری به نیروی انسانی وابسته  است . این بدان معنی است که قلم نوری می بایست با زاویه و سرعت مناسب حرکت داده شود . قیمت مناسب این نوع دستگاه های Bar Code reader نسبت به سایر مدل ها ، یکی از مهمترین ویژگی های انان از نظر خریداران است .

اسکنرهای لیزری اسکنرهای لیزری با روشی مشابه با قلم های نوری کار می کنند با این تفاوت که در آنان از یک اشعه لیزری به عنوان یک منبع نور استفاده می گردد که عموما" از یک آیینه با حرکات متناوب و یا یک منشور چرخشی برای پویش اشعه لیزری و حرکت در بین کد میله ای استفاده می گردد . در این نوع دستگاه ها نیز همانند قلم های نوری از یک دیود نوری برای اندازه گیری شدت و یا دانسیته نور برگردانده شده از کد میله ای استفاده می گردد.
هم در قلم نوری و هم در اسکنرهای لیزری ، نور منتشر شده توسط منبع نور بر روی یک فرکانس خاص تنظیم می گردد و دیود نوری به منظور تشخیص این فرکانس نور طراحی می گردد.
شکل 2 ، یک نمونه اسکنر لیزری برای پویش کدهای میله ای  را نشان می دهد .



شکل 2 : یک نمونه اسکنر لیزری برای پویش کدهای میله ای

این نوع اسکنرها متداولترین دستگاه bar code reader موجود می باشند . برای پویش کد میله ای ،  تماس اسکنر با کد میله ای الزامی نبوده و معمولا"  امکان خواندن کد میله ای از فاصله ای بین 15 تا 70 سانتی متر وجود دارد . در برخی مدل ها که دامنه بیشتری را حمایت می نمایند ، امکان خواندن کد میله ای از فاصله ای بین 60 تا 244 سانتی متر وجود خواهد داشت . اسکنرهای با دامنه بسیار بالا قادرند کدهای میله ای را از فاصله ای معادل 9 متری نیز بخوانند .

 دستگاه های CCD دستگاه های مجهز به دوربین چهارمین و جدیدترین نوع دستامل صدها حسگر نوری کوچک است ، تشکیل شده اند .  هر حسگر را می توان به منزله یک دیود نوری در نظر گرفت که شدت نور موجود در قسمت  جلو خود را اندازه گیری می نماید . با توجه به این که در یک سطر هزاران حسگر وجود دارد، دستگاه قادر است به خوبی یک الگوی ولتاژ ، مشابه با الگوی کد میله ای را تولید نماید . تفاوت مهم یک دستگاه CCD با یک قلم نوری و یا اسکنرهای لیزری ، این است که دستگاه های CCD نور ساتع شده توسط کد میله ای را اندازه گیری می نمایند این در حالی است که قلم نوری و یا اسکنرهای لیزری نور منعکس شده با یک فرکانس خاص را که از اسکنر حادث شده است ، اندازه گیری می نمایند .
شکل 3 ، یک نمونه از دستگاه های CCD را نشان می دهد .



شکل 3 : یک نمونه از دستگاه های CCD برای پویش کدهای میله ای

این نوع دستگاه ها قادرند کدهای میله ای را به سرعت و به سادگی بخوانند . ولی دارای دو محدودیت می باشند : اول این که ، دامنه پویش کد میله ای پائین است و دستگاه نمی بایست دارای فاصله ای بیش از   5  / 2  تا  5  / 7  سانیتمتر  نسبت به کد میله ای باشد . دوم این که دارای محدودیت در خواندن پهنا و یا عرض کدهای میله ای می باشند و قادر به خواندن  کدهای میله ای با  عرض بیش از سطح اسکنر نمی باشند . 

دستگاه های مجهز به دوربین چهارمین و جدیدترین نوع دستگاه های bar code reader ،  دستگاه هایی می باشند که در آنان از یک دوربین کوچک برای ضبط تصویری از یک کد میله ای استفاده می شود . در این نوع دستگاه ها از فناوری های پردازش تصاویر برای رمزگشایی کد میله ای استفاده می گردد . دوربین های ویدیویی از فناوری مشابه CCD که در دستگاه های CCD بکار گرفته شده است ، استفاده می نمایند. با این تفاوت که در مقابل داشتن یک سطر از حسگرها ، یک دوربین  ویدیویی دارای صدها سطر از حسگرها می باشد که در یک آرایه دو بعدی سازماندهی شده اند ( با هدف تولید یک تصویر مناسب ) .
شکل 4 ، یک نمونه از دستگاه های مجهز به دوربین را نشان می دهد .



شکل 3 : یک نمونه از دستگاه های مجهز به دوربین برای پویش کدهای میله ای

نحوه اتصال اسکنر کد میله ای به کامپیوتر تمامی دستگاه های Bar Code Reader قادر به ارسال خروجی خود برای کامپیوتر با استفاده از دو روش  RS232 و یا Keyboard wedge  می باشند . 
دستگاه های Bar Code Reader که دارای خروجی Keyboard wedge می باشند ، مستقیما" به پورت صفحه کلید کامپیوتر متصل می شوند و  برای اتصال همزمان صفحه کلید به کامپیوتر  از یک کانکتور با دو خروجی استفاده می گردد . پس از پویش کد میله ای، داده متناظر با آن همانند زمانی که مستقیما" کد آن را از طریق صفحه کلید تایپ کرده باشیم ، به سیستم وارد می شود . بدین ترتیب با اتصال یک دستگاه Bar Code Reader به کامپیوتر ، تمامی برنامه هایی که قادر به دریافت داده از صفحه کلید می باشند ، می توانند از داده کد میله ای استفاده نمایند .
در واقع ، Keyboard wedge به منزله رابطی است که امکان اتصال یک دستگاه غیر از صفحه کلید به کامپیوتر را فراهم می نماید تا دستگاه مورد نظر نیز بتواند همانند صفحه کلید اقدام به ارسD

تاریخچه بارکد

بار کــد مجموعه ای از خطوط با ضخامت ها و فواصل مختلف است که کنار هم قرار می گیرند تا معرف یک کالا،سرویس یا یک پردازنده خاص باشند.بارکد مشهورترین و مورد استفاده ترین روش شناسایی خودکــار و اتوماتیک است و هر بارکد نشانه یک شناسه عددی است که معمولا ذیل یک بار کد ثبت می شود.

این نشان معرف کارخانه و یا شرکت تولید کننده و کالای تولیدی آن است و هر رده از محصولات هم نــوع یک شرکت بارکـــد مخصوص خود را دارند. اولین بارکد در سال 1974 میــلادی برای یک آدامس به کــار

گرفته شد و پس از آن به سرعت برای کـــالاهای مختلف استفاده شد. در حال حاضر ، چنــد استـــاندارد

بار کد وجود دارد که یکی از آن ها یـک استاندارد اروپایی است که در بیشتر کشورهای دنیا به کـــار گرفته

می شود. البته آمریکـــا و کانــادا هم استاندارد خــاص خود را دارند آما در آینــده ای نه چندان دور نســلی از سیستم های بارکد بروی کالاها قرار خواهند گرفت.

در این سیستم به جای یک سری خطوط مشکی از یک میکرو چیپ یا ریز تراشه روی هر کــالا استفاده خواهد شد. این سیستم تفاوت بسیار زیادی با بارکد های قبلی دارد.

اول اینکه در سیستم جدید برای هر کالا یک شناسه تولید می شود،به طور مثال در حال حاضر تمام قوطی های نوشابه 250 سی سی یک شرکت مشخص کد یکسانی دارند اما بااستفاده از سیستم جدید هر قوطی شناسه خاص خود را خواهد داشتکه این امر باعث کاهش دزدی و کالاهای تقلبی می شود و در کنار آن

می توان علاوه بر قیمت و تولید کننده به اطلاعاتی درباره محل یک شیء نیز دسترسی داشت.

طراحان این سیستم مدععی هستند در آینده نه چندان دور برای هر ملکول روی کره زمین یک شناسه

صادر کنند. البته پیش بینی می شود که جایگزینی کامل این سیستم یک دهه طول بکشد.ولی بعضی از شرکت ها سعی دارند به تدریج استفاده از آن را در مجموعه خود رایج کنند و با نصب کردن چیپ مربوط روی کانتینرهای بزرگ کالا به مسیر یابی کالا تا رسیدن به دست توزیع کننده ها اقدام کنند. اما تا نهایی شدن استفاده کامل از سیستم های جدید بر روی کالاها،از همان سیستم قبلی بارکد استفاده خواهد شد که در جای خود مزایای بسار دارد.اولین مزیت سرعت بیشتر کار است.یک اسمنر بارکد به طور معمول پنج تا هفت بار سریع تراز یک تایپیست عمل می کند و دومین مزیت دقت انتقال کالا است.زمانی که یک تایپیست ماهر در حال تایپ است،به طور متوسط درهر سیصد کلید فشرده یکی غلط است؛البته این نسبت درباره تاپیست های نه چندان ماهر بیشتر است.اما بنابر آمار های گرفته شده نرخ خطای بارکدیک در سه ملیون است،

این افزایش سرعت و دقت بالا رفتن کارآیی و سود می شود.از طرف دیگراستفاده از این فناوری امکان یکپارچه سازی سیستم های مختلف فروش،انبار،سفارش و خدمات مختلف میسر می کندو در نهایت

استفاده از این سیستم های یکپارچه باعث اطمینان خاطر از ارائه خدمات مناسب مشتریان می شود.

بارکدهای جدید

ناشر: NewYorkTimes

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

بارکدهای جدید دو ردیف دارد. این بارکدها که میله‌های دادهGS1  نامیده می‌شود، اطلاعات بیشتری را در مورد محصول ذخیره می‌سازد و به این ترتیب راه‌های جدیدی جهت انبار و ردیابی محصول در اختیار خرده فروشان قرار می‌دهد. گفته می‌شود این تکنولوژی نوین به صرفه‌جویی مصرف‌کنندگان نیز کمک می‌کند.

 

یکی از مصارف این سیستم اجازه صدور کوپن‌های الکترونیک تخفیفی است، به نحوی که چندین محصول را به‌طور همزمان شامل می‌شود و تنها با استفاده از یک کوپن می‌توان در مورد سه قلم کالای مختلف مثل تخم مرغ، گوشت و بیسکوییت به‌طور همزمان تخفیف گرفت.

 

میوه‌ها یا اصطلاحاً "اقلام باز" را نیز می‌توان به بارکدهای جدید مجهز کرد تا دیگر نیازی به وزن کردن آنها به طور جداگانه نباشد. در عین حال این تکنولوژی به خرده‌فروش اجازه می‌دهد حجم اقلام فروخته شده را پیگیری کند. به‌طور مثال اگر سه نوع سیب مختلف از سه عرضه‌کننده‌ متفاوت در یک مکان به‌صورت مخلوط عرضه شود، فروشنده می‌تواند با استفاده از بارکدهای جدید ردگیری کند که کدام نوع سیب محبوبیت بیشتری داشته است.

 

حجم اطلاعات ذخیره شده در این بارکدها نیز بالاتر از بارکدهای معمولی است. به‌طور مثال تاریخ انقضا محصول در این بارکدها جای داده می‌شود و چنانچه به هنگام اسکن خروج، موعد انقضای محصول تمام شده باشد، اخطاری از جانب دستگاه اسکنر به خریدار داده می‌شود که کالا را برگرداند.

 

شرکت‌های بازاریابی موبایل نیز نرم‌افزارهای مکملی را برای این تکنولوژی جدید توسعه داده‌اند. شرکت Samplesaint Inc. نرم‌افزاری را برای تلفن‌های هوشمند طراحی کرده که اجازه می‌دهد بارکدهای کوپن‌های تخفیفی به تلفن همراه مشتری منتقل شود. بارکد کوپن آنقدر کوچک است که بتواند در صفحه تلفن همراه مشتری نمایش داده شود. بعد از اسکن کردن تلفن همراه مشتری به هنگام خروج بارکد، کوپن از تلفن همراه فرد حذف می‌شود و به این ترتیب استفاده چندباره از یک کوپن امکان‌پذیر نیست.

 

سیستم Samplesaint در ماه جاری توسط شرکت Unilever تست می‌شود. مصرف‌کنندگان می‌توانند با مراجعه به سایت  www.samplesaint.com کوپن‌های الکترونیک را روی تلفن‌های همراه خود دانلود کرده و از فروشگاه‌های مشخص و مجهز به این تکنولوژی جدید در آمریکای شمالی خرید کنند.
 

خواندن بارکد کالا ها به وسیله ی گوشی همراه – Barcode Reader

بارکد خوان مبایل , Barcode Reader

پیشرفت علم در گوشی های همراه روز به روز در حال بروز رسانی و دارای قدرت مانور بسیار می باشد. تکنولوژی های جدیدی که در این دستگاه ها قرار داده می شود واقعا خارق العاده و خلاقانه می باشد. این بار سایت بیندانلود دات کام برای عزیزانی که دارای گوشی های دوربین دار می باشد نرم افزاری بسیار جالب را معرفی می کنیم که به وسیله ی آن کالای تقلبی را از غیر تقلبی تشخیص دهید.
BARCODE Reader برنامه ی بسیار جالی است که شما به وسیله این  و از طریق دوربین گوشی خود می توانید بارکدهای کالا ها را بخوانید. بدین صورت که با قرار دادن دوربین گوشی خود در نزدیک بار کد مورد نظر عکسی از آن برای نرم افزار فرستاده می شود و بقیه کار ها به عهده ی نرم افزار است. این که این کالا ساخت کجاست و آیا بارکد صحیح است یا این کالا جزء اجناس دارای بار کد اشتباه و خدایی نکرده تقلبی باشد.
همچنین این نرم افزار قابلیت اضافه کردن بارکد های مورد نظر را به لیست برنامه، داراست.
نکته: زمانی که برای اولین بار برنامه را اجرا می کند کد ریجستری از شما می خواهد که برای این قسمت شما نباید هیچ گونه کدی را قرار دهید و با فشار دادن جوی استیک برنامه را ریجستر نماید و دیگر نیازی به هیچ گونه کد و رمزی نمی باشد.
توجه: این نرم افزار در گوشی های سری ۶۰ به خوبی عمل می کند، چرا که با فرمت SIS می باشد.

تاریخچه بارکد

در حالی که ممکن است چنین به نظر برسد که بارکد ها همیشه با ما بوده اند ، اما بارکد ها تا دهه ی ۱۹۷۰ کاربردی نداشتند . تا اینکه در سال ۱۹۷۴ اولین اسکنر (بارکد خوان) ساخته شد و اولین محصول بارکد گذاری شد .

ایده استفاده از بارکد به مدتی قبل برمی گردد ، در سال ۱۹۳۲ والاس فلینت پیشنهاد داد که برای کنترل خرده  فروشی ها می توان از یک سیستم  اتوماسیون استفاده نمود ، در حالی که فکر و ایده او در آن زمان قابل انجام نبود اما او ایده اش را در  حرفه ی خود پی گیری کرد .  فلینت آدمی خسیس و صاحب یک فروشگاه زنجیره ای مواد غدایی بود . ایده های او در حدود ۴۰ سال بعد منجر به توسعه کد UPC شد

طی دهه ی ۴۰ ، ۵۰ و ۶۰ چندین نمونه کد مختلف از جمله bull’s eye , numeral و چند نمونه دیگر توسعه پیدا کرد ، تعداد زیادی از نرم افزاهای جزئی باعث توسعه بارکد شدند و کاربرد آن در صنعت رونق بیشتری یافت

اولین کاربرد بارکدها

در سال ۱۹۴۸ صاحب یک فروشگاه زنجیره ای مواد غدایی تقاضایی بری تحقیق در مورد روشی خودکار جهت خواندن اطلاعات کالاها موقع فروش ، به موسسه Drexel داد . برنارد سیلور و نورمن جوزف مسئول پی گیری این پروژه شدند . نورمن ابتدا  جوهر حساس به نور را پیشنهاد داد که در عمل مقبول نیفتاد . در ۲۰ اکتبر ۱۹۴۹ آنها موفق به ساخت یک نمونه عملی شدند و نام اختراع شان را “شناسایی محصول به کمک الگوهای شناساننده کوچک ” نهادند و در ۷ اکتبر ۱۹۵۲ محصولشان را با نام “روش ها و دستگاه های شناسایی” تحت شماره ۲/۶۱۲/۹۹۴ در لیست اختراعات آمریکا به ثبت رساندند . تلاش آنها برای ساخت یک سیستم عملی در دهه ی ۱۹۶۰ شدت بیشتری گرفت

اولین کاربرد تجاری بارکد

اولین کاربرد تجاری بارکد در سال ۱۹۶۶ بود

انواع بارکد

انواع مختلفی از بارکدها وجود دارد  ، بعضی از ین بارکدها همه منظوره و بعضی داری کاربرد خاصی می باشند .
جدول زیر نام ، مشخصات و کاراکترهای مجاز مورد استفاده توسط هر یک از این بارکدها را نشان می دهد

مشخصه و کاراکترهی مجاز

نام بارکد

اولین و آخرین کاراکتر در بارکد باید A, B, C و یا D باشد سایر کاراکترها می تواند ارقام صفر تا ۹ و یا یکی از علامت های $,/,+,-,:,. باشد

Codabar

تمام کاراکترهای اسکی

Code 128

A - Z, 0 - 9,   space,  ‘ + ’,  ‘ . ’,  ‘ - ’,  ‘ / ’,  ‘ $ ’,  ‘ %

Code 39 (3 of 9)

تمام کاراکترهای اسکی

Code 39 (full ASCII)

تمام کاراکترهای اسکی

Code 93
بارکد با طول ثابت ۷ رقم شامل ارقام ۰ تا ۹EAN 8
بارکد با طول ثابت ۱۲ رقم شامل ارقام ۰ تا ۹EAN 13
بارکد با طول متغیر ، شامل فقط ارقام ۰ تا ۹ Interleaved 2 of 5
بارکد با طول متغیر ، شامل فقط ارقام ۰ تا ۹ MSI
بارکد با طول ثابت ۵ ، ۹ و ۱۱ رقم شامل فقط ارقام ۰ تا ۹ Postal / Postnet
بارکد با طول ثابت ۱۱ رقم شامل ارقام ۰ تا ۹UPC-A
بارکد با طول ثابت ۶ رقم شامل ارقام ۰ تا ۹ که آخرین رقم باید بزرگتر از ۵ باشدUPC-E

کدگذاری میله ای

     کدهای میله ای، الگو یا طرح چاپ شده ای از میله های پهن و باریک عمودیی است که برای نمایش کدهای عددی به شکل قابل خواندن برای ماشین بکاربرده می شود. کدهای میله ای تقریباً روی همه محصولات قابل فروش در فروشگاههای بزرگ چاپ می شود. این کدهای میله ای با کد محصول جهانی مطابقت دارد که یک قالب کدگذاری میله ای استاندارد برای شماره شناسایی تولیدکنندگان محصول و شماره محصول می باشد. وقتی که کد میله ای روی دستگاه پویشگر یا اسکنر کشیده می شود شماره محصول با کد فروش تطابق یافته، قیمت آن از پایگاه داده ها مشخص می شود و لذا مقدار صحیح با صدای بوق یا زنگ تعیین می گردد. کامپیوترهای شخصی با مجهز شدن به دستگاه خواننده کد میله ای و نرم افزار مربوطه، می توانند در جهت گسترش کاربردهای کد میله ای بکار روند. برای نمونه یک مرکز سمعی و بصری می تواند برچسب کدهای میله ای را به تمام قطعات و تجهیزات بچسباند بطوریکه بازرسی این تجهیزات کار بسیار آسانی خواهد شد. بمحض آنکه دستگاه کدخوان از روی برچسب کد میله ای عبور کند، شماره قطعات و تجهیزات به پایگاه داده های مربوطه ارسال می گردد. کاربرد کد میله ای می تواند باعث صرفه جویی در وقت شود بویژه زمانی که نیاز به کنترل انبار وجود داشته باشد. 

طرز کار سیستم بارکد

     پیش از جنگ جهانی دوم تا به امروز تحولات عظیمی در امر سیستمهای پردازش اطلاعات و تهیه و کاربرد سریع اینگونه اطلاعات صورت گرفته است. چهار سیستم اصلی که در این راستا تحول یافته اند، عبارتند از : سیستم های تشخیص نوری، سیستمهای نوار مغناطیسی، سیستم های کدگذاری صوتی و سیستمهای کدگذاری میله ای. از میان چهار نوع سیستم فوق الذکر، سیستمی که احتیاجات مربوط به صنایع را مرتفع می سازد سیستم کدگذاری میله ای یا بارکد است. یکی از مزایای سیستم کد میله ای آن است که حتی اگر قسمتی از کدهای ترسیم شده از بین رفته باشد، امکان خواندن اطلاعات وجود دارد چون کدهای استفاده شده در این سیستم دارای ارتفاع نسبتاً بلندی است. دقت عمل این سیستم کدگذاری به علت استفاده از فرایندهای خود کنترلی بسیار بالاست. بزرگترین عیب این سیستم کدگذاری آن است که قبل از خواندن کد باید نوع آن تفسیر گردیده و شناسایی شود. این مشکل را با نوشتن یک سری اطلاعات در کنار کدها میتوان از بین برد. با استفاده از کد میله ای می توان کلیه اطلاعاتی که در قالب حروف، اعداد یا هرگونه ترکیبی از حروف و اعداد که مدنظر طراح کد می باشد، منتقل نمود. 

     علائم یا سمبولهای بارکد ترکیبی از فضاهای سیاه و سفید است که جهت نشان دادن حروف یا اعداد مورد استفاده قرار می گیرند. منابع نوری مختلفی جهت شناسایی فضاهای سیاه و سفید می توانند در سیستم سخت افزاری کد میله ای مورد استفاده قرار گیرند. 

      روشهای مختلفی برای خواندن کدها وجود دارد ولی اصولاً در کلیه این روشها یک اشعه نوری روی کد میله ای فرستاده می شود که این اشعه در منبع نور توسط یک سنسور جذب و یا منعکس می گردد. همین آشکارسازی و کشف سطوح جذب کننده و منعکس کننده است که موجب سیگنالها یا علائمی می شود که بنوبه خود به عنوان حروف یا اعداد تفسیر می گردند. به همین دلیل قابلیت تمیز بین نقاط یا نوارهای تاریک و روشن حائز کمال اهمیت است. 

     دستگاههای کدخوان در اینگونه سیستمها هم قابل حمل و نقل بوده و هم بصورت ثابت و مستقر در یک محل وجود دارد. نحوه عملکرد آن بدین صورت است که نخست کد مربوطه توسط دستگاه کدخوان خوانده شده، سپس پردازشهای لازم در کامپیوتر انجام گرفته و ضمن بهنگام شدن اطلاعات در کامپیوتر می توان نتیجه کار را به صورت یک گزارش از کامپیوتر دریافت نمود. 

     به موازات پیشرفت تکنولوژی و مسائل مربوط به کنترل تولید و موجودی شاید هیچ سیستمی به سرعت کد میله ای پیشرفت نداشته است. به بیان دیگر، کدهای میله ای و سخت افزارهای مربوط به آن خیلی سریعتر از تجهیزات مربوطه به میکروکامپیوترها پیشرفت داشته است. نظر به اینکه پیشرفت این تکنولوژی با سرعت تصاعد هندسی در حال تحول است، لذا پیش بینی وضعیت آن حتی برای چند سال آینده هم مشکل می نماید. 

     باید توجه داشت که سیستمهای کد میله ای هیچگونه اثری در تصحیح سیستمهای غلط نخواهد داشت بلکه صرفاً سرعت کار این سیستمها را بیشتر می نماید. لذا قبل از نصب و استفاده از سیستمهای کد میله ای باید سیستم موجودی را بازبینی و رفع عیب نمود و آنگاه از سیستم کد میله ای استفاده نمود.

بارکدهای نوع GS1

بارکد‌های نوع جی اس یک به منظور وضع استانداردهای هماهنگ کننده برای شناسایی محصولات کشور‌های مختلف از روی بارکد‌های درج شده بر روی محصولات شرکت‌های مختلف می‌باشد. این کار به شفافیت و کارایی عرضه و تقاضای جهانی و همچنین زنجیره ارزش منتقل شونده در سطح جهان کاربرد دارد. این کدهای سه رقمی در اول بارکد‌های ۱۳ شماره‌ای درج شده بر روی محصولات آورده می‌شوند. مقر اصلی این سازمان در بروکسل بلژیک و لارنس ویل نیوجرسی آمریکا می‌باشد که هم اکنون نزدیک به یک صد عضو دارد.

فهرست بارکدها :

کد شماره ۹۵۰ (دفتر مرکزی) به عنوان ساختاری جانبی برای قراردادها و درخواست‌های بین المللی به کار برده می‌شود. مانند ۹۵۰۹۹۹۹ که به منظور سازمان دارویی بین الملل طراحی شده‌است.

بارکدهای ذخیره شده :

این دسته از بارکد‌ها برای استفاده در آینده و برای کشورهای تازه وارد رزرو شده‌اند.

  • ۱۴۰ – ۱۹۹
  • ۳۸۱, ۳۸۲, ۳۸۴ و۳۸۶
  • ۳۸۸ – ۳۹۹
  • ۴۴۱ – ۴۴۹
  • ۴۷۲, ۴۷۳, ۴۸۳ و۴۸۸
  • ۵۱۰ – ۵۱۹
  • ۵۲۱ – ۵۲۷
  • ۵۳۲ – ۵۳۴ و۵۳۶ – ۵۳۸
  • ۵۵۰ – ۵۵۹
  • ۵۶۱ – ۵۶۸
  • ۵۸۰ – ۵۸۹
  • ۵۹۱ – ۵۹۳ و۵۹۵ – ۵۹۸
  • ۶۰۲ و۶۰۴ – ۶۰۷
  • ۶۱۰, ۶۱۲, ۶۱۴, ۶۱۵, ۶۱۷, ۶۲۰ و۶۲۳
  • ۶۳۰ – ۶۳۹
  • ۶۵۰ – ۶۸۹
  • ۶۹۶ – ۶۹۹
  • ۷۱۰ – ۷۲۸
  • ۷۴۷ – ۷۴۹
  • ۷۵۱ – ۷۵۳ و۷۵۶ – ۷۵۸
  • ۷۷۱, ۷۷۲, ۷۷۴, ۷۷۶ و۷۷۸
  • ۷۸۱ – ۷۸۳, ۷۸۷ و۷۸۸
  • ۷۹۱ – ۷۹۹
  • ۸۵۱ – ۸۵۷
  • ۸۶۱ – ۸۶۴ و۸۶۶
  • ۸۸۱ – ۸۸۳, ۸۸۶, ۸۸۷ و۸۸۹
  • ۸۹۱, ۸۹۲ و۸۹۴ – ۸۹۸
  • ۹۲۰ – ۹۲۹
  • ۹۵۱ – ۹۵۴, ۹۵۶ و۹۵۷
  • ۹۵۹ – ۹۷۶
  • ۹۸۳ – ۹۸۹